3 มกราคม 2547 22:11 น.
วิจิตร ภู่เงิน
หนาวลม โบกพัดพา
ไออุ่นที่เคยมี-ลา พัดพริ้ว
ไปกับสายลม แล้วนอ
อุ่นไอมิพอ จึงหนาว-เหน็บใน
หนาวลม โบกพัดพา
ไออุ่น-อุ่นมาถึงครา ล่องลม
หยุดพักหวังคว้า อุ่นไออื่น-มาชม
ผิงรักอุ่น-อุ่น อิ่มเอม
หนาวลม โบกพัดพา
ไออุ่น-อุ่นใยไม่มา ดั่งเชื่อ
ประจักษ์แล้ว-ไออุ่น เลื่อนลอย
ย้อนได้ บ่-ปล่อยเจ้าลอยไกล
3 มกราคม 2547 12:52 น.
วิจิตร ภู่เงิน
แม่นหรือที่นางฟ้าต้องเกิดบนฟ้า
แม่นแล้วหรือที่เทวดาต้องมีชฎาเงินประดับบนหัว
แล้วมันแม่นจริงหรือที่เทวดาวิเศษกว่าผู้คน
ลางที่เราอาจคิดไปเองก็ได้
เทวดาอาจจะไม่มี-หรือเป็นได้ยั้งงั้น
แล้วทำไมเรายังเผ้าขอพรจากเทวดาละ
หรือเป็นด้วยเหตุของกำลังใจ
แต่ไม่ว่าจะด้วยเหตุใดก็ตามแต่
มีคนเคยคิดไหมว่าเราก็อาจเป็นเทวดา
เป็นผู้วิเศษได้..
สามารถที่จะทำอะไรได้เยี่ยงเดียวกับเทวดา
คิดชิว่าเราก็คือเทวดา
สามารถที่จะทำอะไรก็ได้เยี่ยงเทวดา
สิ่งไหนที่เทวดาทำได้เราก็ย่อมทำได้
ลางที่เราอาจเป็นเทวดาเสียเองก็ได้....แม่นบ่