21 มกราคม 2548 15:46 น.
วาโย^_^
ทุ่มเทไปทั้งใจ
เพื่อให้คนๆนี้กลับมาสน
แต่ยิ่งทุ่มก็รู้ว่ายิ่งมืดมน
ไม่มีแววของคนเดินกลับมา
ยิ่งทุ่มไปหัวใจก็ยิ่งเจ็บ
เหมือนนั่งเก็บลูกบอลกลับมาหา
โดนกำแพงทีไรก็กลับมา
พร้อมน้ำตาคนไร้ค่าอีก 1 คน
19 มกราคม 2548 14:03 น.
วาโย^_^
ในวันที่ไม่มีเธอ
แม้แต่ดาวยังหมองเหม่อไม่ส่องแสง
ลมเจ้าเอย ทำไมดูอ่อนแรง
ต้นหญ้า ดอกไม้ดูเหี่ยวแห้งไม่เหมือนเคย
ถนนที่คนหลายคนผ่าน
วันนี้ฉันแค่เดินผ่านไปเฉยๆ
ไม่มีแล้ว คนเดิมไม่มีเลย
คนที่เคยเดินร่วมทางข้างๆกัน
19 มกราคม 2548 13:41 น.
วาโย^_^
ฉันเดินผ่านประตูนั้นออกมา
พร้อมกับรอยน้ำตาและความหมองหม่น
ออกมาเพื่อจะลืมใครบางคน
ออดมาไกลจนมองไม่เห็นอะไร
ประตูยังคงเปิดอยู่ที่เก่า
มีคนแล้วคนเล่าที่เข้าใกล้
มีหลายคนที่เดินผ่านเข้าไป
บางคนร้องไห้ มีน้ำตา
ประตูยังคงเปิดอยู่อย่างนั้น
เธอเปิดมันเพื่อรับใครเข้ามาหา
เธอยังคงเปิดรับให้ใครเข้ามา
แต่แววตาไม่มีค่าของฉันเลย
หน้าส่วนตัว
1450
