14 มีนาคม 2554 09:13 น.
วาสุกรี
คืนใจ ให้สิทธิ อิสระ
ถ้าคิดจะ เลิกและลา ก็อย่าถอย
ไม่ต้องสรร รำพันพร่ำ ทำสำออย
เรื่องร่องรอย ช้ำใจ ใครก็มี
3 มีนาคม 2553 17:11 น.
วาสุกรี
ท่ามกลางคน มากมาย แต่ใจเหงา
นอกยิ้มเย้า เริงรื่น ในขื่นขม
เสียงถามตอบ รอบกาย ดั่งสายลม
มาเข่นข่ม ใจเหว่หว้า ทุกนาที
16 พฤศจิกายน 2552 12:03 น.
วาสุกรี
ขอเป็นกบ ในกะลา ไม่กล้าใฝ่
ที่เป็นไป เกินกว่า จะกล้าหาญ
ใช้ชีวิต อิสระ มาเนิ่นนาน
คว้าและควาน หาใจ กลับไม่เจอ
5 พฤศจิกายน 2552 09:05 น.
วาสุกรี
ใบไม้หล่น กล่นพื้น ตื่นตระหนก
สะท้านสะทก น้ำมือใคร พลิกใบหนี
แต่ใจเคย บอบช้ำ ถูกย่ำยี
รอคนที่ เคยทำ มาซ้ำนะ
4 พฤศจิกายน 2552 11:36 น.
วาสุกรี
โลกทั้งโลก เย็นเฉียบ เหงียบและเหงา
ฟ้าสีเทา ครึ้มฝน จนครึ้มฝัน
เรื่องที่เกิด เถิดอย่าซ้ำ พร่ำรำพัน
โถ...พี่นั้น ผิดไปแล้ว นะแก้วตา