19 ตุลาคม 2547 14:54 น.
วารี ที่สลาย
กลอนอะไร ทำไม ผมต้องแต่ง
กลอนแผลงแผลง แต่งแล้ว ดีไฉน
แต่งแล้วยัง ไม่รู้ อั๊วเป็นใคร
แต่งแล้วได้ สาระ อะไรดี
เป็นคนบ้า หมกตัว อยู่ที่ห้อง
เอาแต่ร้อง ขับกล่อม บทกลอนนี้
แต่แต่งแล้ว ไร้สาระ ซะทุกที
กลอนดีดี ผมทำพัง อะไรกัน
กลอนที่แต่ง ออกมา ไม่เหมาะเจาะ
ยังไม่เพราะ ไม่รุ่ง ไม่สุขสรรค์
แต่งไปได้ ขอให้อยู่ ไปวันวัน
แล้วมาพลัน หยิบสมุด แต่งบทกลอน
อ่านให้คน คนไม่ฟัง น่ากังขา
อ่านให้หมา หมาฟัง หมายังหอน
เอ๊ะ !กลอนผม หรือ สวดผี เสียงขจร
เพราะแต่งกลอน ไม่ชำชอน ก็อย่างนี้
สุนทรภู่ ครูกลอน อักษรศิลป์
ได้ยลยิน คงพลัน หันหน้าหนี
โอ้ กลอนกู สูเจ้า เล่าอัปรีย์
หันวิธี เหมือนคลอง ปองสามนา
ครับไม่มีอะไรมากหรอก
ครับ แค่พึ่งแต่งกลอน แล้วก็พึ่งสมัคร ก็เลย
มั่วสักครั้งนึง