29 มกราคม 2549 23:23 น.
วารินลับแล
เคยฝันใฝ่ ใฝ่ฝัน ฝันฝันหา
ฝันเนิ่นมา เนิ่นนาน ฉันฝันถึง
ทุกคืนวัน ฉันนึก บ่นรำพึง
ความฝันซึ่ง ถึงยาวไกล ต้องได้มา
สู้สู้สู้ สู้สู้สู่ หนทางฝัน
ตัวของฉัน มันดูท้อ ไม่หมดหวัง
ถึงลำพัง บนถนน สายอนัน
เพื่อความฝัน ฉันขอสู้ ด้วยหัวใจ
29 มกราคม 2549 22:16 น.
วารินลับแล
คนเดิมเดิมคนเดินดินคนเก่าเก่า
กับความเศร้าทางใจในดวงหา
วันเวลาที่ผ่านเคลื่อนดาวมา
แต่ดูว่าหัวใจฉัน เช่นเดิม
ยืนกลางป่าในความมืดหมดมองเห็น
สิ่งที่เป็นเหมือนทางสว่างหา
ในความมืด ต้องการเพียงแสงมา
ส่องเป็นทางให้ฉันเดินเดินต่อไป
27 มกราคม 2549 22:45 น.
วารินลับแล
เคยลองคิด ลองถามหัวใจไหม
ว่าทำไม ถึงยังคิดคนึงหา
ถึงเรารู้ว่าเธอคงไม่มา
กลับมาหาคืนวันที่ล่วงมา
การเดินทางหัวใจมันเหน็ดเหนื่อย
การเดินเพื่อเธอที่มองหา
กาลเวลานานมายังรอรา
ไม่รู้ว่า ยังต้องรออีกนานไกล
หน้าส่วนตัว
968
