6 พฤศจิกายน 2547 16:37 น.
วายุ-วารี
จารอักษราสร้างสรรวรรณศิลป์
จารจากจิตลิขิตโคลงนิมิตคิดกวี
ขานลำนำขับกลอนกานท์จากฤดี
ตามวิถีทางเล่าขานพินิจชีวิตตน
6 พฤศจิกายน 2547 08:54 น.
วายุ-วารี
เวลาทำให้ฉันรักเธอได้น้อยลงในแต่ละวัน
แต่ความรักที่ให้จะไม่แปรผันตามเวลา
ระยะทางอาจแยกเราสองให้ไกลห่าง
แต่ระยะทางคงแยกเราได้แค่ร่างกายไม่ใช่ใจ
3 พฤศจิกายน 2547 18:57 น.
วายุ-วารี
หมดแล้วใช่ไหมหัวใจที่มีให้กัน
หมดความฝันที่คิดจะร่วมสร้าง
หมดหนทางที่จะย้อนเวลาคืนมา
แล้วใจร้างอ้างว้างดวงนี้จะอยู่ที่ใด
คนที่เพิ่มกำลังใจต่อนี้อยู่ที่ไหน
ทำอะไรอยู่รู้ไหมฉันห่วงใย
เธอจะคิดถึงคนคนนี้บ้างไหม
คนที่พร้อมจะให้แต่เธอเสมอไป
เข้าใจนะเข้าใจดีเข้าใจเธอเสมอ
รู้ว่าเธอไม่เคยมีฉันอยู่ในใจ
ที่เธอทำเพราะสงสารไม่ใช่อื่นใด
แต่ไม่เคยที่เธอจะมีใจรักฉันเลย
แต่ก้อนะจะยังมั่นในคำที่ให้เธอเสมอ
จะไม่เผลอเปลี่ยนไปจากคำเฉลย
จะไม่มอบคำคำนี้ให้ใครอีกเลย
คำที่เผยความในใจมีให้ตลอดมา
จะยังห่วงใยดูแลเธอเสมอ
ไม่ให้เธอเปลี่ยวเหงาเศร้าเหว่ว้า
พบปัญหาใดขอให้รีบบอกมา
ถ้าคิดว่าคนคนนี้ยังพอจะช่วยได้
คนคนนี้จะยังมีความหวังดีให้
จะเป็นแรงหนุนให้เธอก้าวไป
จะยังคอยส่งแรงให้กำลังใจ
ให้เธอก้าวต่อไปได้อย่างมั่นคง
3 พฤศจิกายน 2547 18:51 น.
วายุ-วารี
สัญญานะว่ารักนี้จะคงมั่นไม่เปลี่ยนไป
สัญญาใจที่ให้ไว้จะไม่มีวันแปรผัน
ถึงภูผาสูงนภากว้างมาขวางมากางกั้น
ทะเลคลั่งจะแยกเราสองให้ห่างไกล
จะไม่มีวันเผลอใจไปรักกับใครอีก
จะไม่หลีกหนีหลบหน้าไปที่ไหน
จะอยู่ใกล้ใจเธอเป็นคนของหัวใจ
จะมีใจไว้ให้เพียงคนเดียวเคียงคู่เธอ
ความห่วงหาห่วงใยที่ดีจะมีให้
กำลังใจความอาทรจะมีให้เสมอ
ความหวังดียังคงมั่นรักเพียงเธอ
ตราบนะเอ่อเพียง...ชั่วฟ้าดินสลาย
นั่งฟังเพลงคิดถึงกลอนเก่าบทหนึ่ง
ที่เคยซึ้งเขียนให้คนที่เคยห่วงหา
แม้ยามนี้เราสองห่างกันไกลสายตา
แต่บอกว่าใจยังมั่นรักเธอเช่นเดิม... ไม่เปลี่ยนไป
ขออนุญาติ เอาเพลงของคุณพลพลมาแปลงนิดหน่อยนะครับ
ฟังแล้วอารมณ์ตอนนี้มันได้เลย
ชั่วฟ้าดินสลายสัญญาใจจะไม่เปลี่ยน
ความรักจะวนเวียนคู่เธอตลอดไป
ตราบฟ้ายังเป็นฟ้าอยู่ดินยังดูไม่เป็นไร
ความรักที่ให้ไปจะคงไว้ชั่วนิรันดร์
(ตราบ) ชั่วฟ้าดินสลายจะไม่ขอรักใคร... นอกจากเธอ...
รัก เอ้ มากนะ จะรักตลอดไป จะไม่มีใครแทนที่เธอ
หน้าส่วนตัว
1314
