24 พฤษภาคม 2548 06:55 น.
วายุ-วารี
ชอให้โชคดีนะ เจ้าดวงใจ
บอกออกไป จากใจ ที่ห่วงหา
ขอให้เธอ มีสุข ทุกเวลา
นะแก้วตา จากคน ที่รักเธอ
จะยังขอ ยืนยัน คำสัญญา
ที่เคยมี ให้มา มั่นเสมอ
จะยังคงเป็นคน ที่รักเธอ
ตราบนะเออ เพียงชีพ นี้หมดลม
จะไม่เปลี่ยนรักใครคนไหนอีก
แม้นใจนี้ ต้องรอ จนตรอมตรม
ทนช้อกช้ำ ระกำ ความขื่นขม
จะรอเธอ จนพร้อม กลับคืนมา
------------------------------------------------------------------------------------------------
คำสัญญา ที่ให้ ไม่เคยเปลี่ยน
จะไม่เพี้ยน ลบเลือน ให้จางหาย
จะคงอยู่ มั่นคง ไม่เว้นวาย
ตราบจนตายจะมั่น... ในสัญญา
4 เมษายน 2548 08:24 น.
วายุ-วารี
ขอบคุณกับทุกสิ่งที่ผ่านมา
กับวันและเวลาที่มีให้
กับความสุขเศร้าเหงาในหัวใจ
ขอขอบคุณกับทุกสิ่งจากใจ
อย่างน้อยเธอก็ทำให้รู้ตัว
ว่าเจ้าหัวใจนี้ยังสั่นไหว
ยังสามารถมอบความรักออกไป
แม้หัวใจดวงนี้เคยด้านชา
ถึงแม้กาลเวลาที่ผ้นผ่าน
ทำให้เราเหินห่างและห่างหาย
มิอาจอยู่ร่วมเรียงคู่เคียงกาย
ฝันสลายหายไปกับสายลม
จะเก็บใจใส่หีบปิดเอาไว้
จะไม่ให้ใครมาทำให้ขื่นขม
จะยืนสู้หน้าชื่นแม้อกตรม
เก็บน้ำตาไม่ให้หลั่งออกมา
ขอนะขอให้เธอมีความสุข
กับความทุกข์ร้อนใดจงห่างหาย
ขอป้องผ้องภัยพ้นอันตราย
กับหนทางที่เธอได้เลือกเดิน
จะขอยืนเป็นแรงอยู่ข้างหลัง
คอยผลักดันยามเธอนั้นผกเผิน
พบปัญหาทุกข์ใดต้องเผชิญ
กลับมานะจะรออยู่เช่นเคย
จะยังเป็นคนเดิมเช่นวานนี้
เป็นคนที่คงมั่นอย่างเปิดเผย
ดั่งคำมั่นให้ไปไม่จางเลย
ที่เฉลยรอเธอตามสัญญา
15 กุมภาพันธ์ 2548 13:13 น.
วายุ-วารี
สิบสี่กุมภาวันวาเลนไทน์
สื่อความนัยในวันแห่งความรัก
เห็นใครต่างตื่นเต้นเตรียมของขวัญ
มอบให้กันแด่คนที่มีรัก
ที่เธอเห็นฉันเฉยไม่มีอะไรให้
เธอน้อยใจฉันไม่ให้ความสำคัญ
แต่เธอคงไม่รู้ซิว่าใจฉัน
ให้ทุกวันของเราเป็นวันแห่งรัก
... แล้วสิบสี่ กุมภา จะมีความหมายใด ในเมื่อทุกวันของฉันก็เป็นวันแห่งความรักที่ให้เธอ
6 พฤศจิกายน 2547 16:37 น.
วายุ-วารี
จารอักษราสร้างสรรวรรณศิลป์
จารจากจิตลิขิตโคลงนิมิตคิดกวี
ขานลำนำขับกลอนกานท์จากฤดี
ตามวิถีทางเล่าขานพินิจชีวิตตน
6 พฤศจิกายน 2547 08:54 น.
วายุ-วารี
เวลาทำให้ฉันรักเธอได้น้อยลงในแต่ละวัน
แต่ความรักที่ให้จะไม่แปรผันตามเวลา
ระยะทางอาจแยกเราสองให้ไกลห่าง
แต่ระยะทางคงแยกเราได้แค่ร่างกายไม่ใช่ใจ