28 พฤศจิกายน 2550 17:43 น.
วายุ ชลธี
อันความรักพักดีไมตรีจิต
ทำให้คิดรักไปเมื่อใกล้กัน
เมื่อได้พบเก็บหน้าพาไปฝัน
จะรอวันหนึ่งนั้นได้สมใจ
จะเฝ้ารักเฝ้าฝันบากบั่นหา
เพื่อได้มาซึ่งเราไม่ห่างไกล
ฉันเริ่มรักเธอนั้นเมื่ออยู่ใกล้
จึงให้ใจเธอไปทั้งหมดเลย
16 พฤศจิกายน 2550 17:39 น.
วายุ ชลธี
วันเวลาพาเรามาพบกัน
ได้สุขสรรทุกคือวันได้ร่วมอยู่
ที่ผ่านมาพาใจให้เรียนรู้
ว่ามีผู้รักเราอย่างจริงใจ
คือเพื่อนฉันคนนี้ที่เฝ้ารัก
ได้รู้จักรักทุกทีได้อยู่ใกล้
เฝ้าร่ำเรียนเพียรศึกษาพากันไป
ไปให้ไกลตามฝันของพวกเรา
แต่เวลาของเราช่างเหลือน้อย
นั่งเศร้าสร้อยใกล้เวลาที่ต้องเหงา
แต่ว่าเราทุกคนไม่มัวเมา
อยู่กับเหล้ากับเบียร์ให้เสียแรง
เราก็เลยท่องเทียวไม่หยุดนิ่ง
ทำในสิ่งที่อยากทำทุกหนแห่ง
ทั้งทานข้าวทานอาหารและทานแกง
ที่พวกเรานั้นร่วมแรงร่วมใจเอย..............
12 พฤศจิกายน 2550 17:05 น.
วายุ ชลธี
คำว่ารักใครบอกได้ช่วยบอกที่
ว่าจะมีใครบ้างกันเล่าหนอ
ที่รักจริงและไม่รักแบบบ้าบอ
ทำเราท้อแท้ใจเสียทุกครา
คำว่ารักมักนำไปไม่สรรสร้าง
รักจืดจางร้างไกลใครสรรหา
ใครเล่าอยากจะได้รักอกหักมา
ที่รักษาหัวใจที่พายพัง
9 พฤศจิกายน 2550 09:12 น.
วายุ ชลธี
อันว่าเรายังรักเพื่อนอยู่เต็มอก
ใจช้ำฟกเมื่อเรานั้นใกล้ต้องจาก
วันเวลาใกล้มาแล้วที่จะพาก
เรานั้นห่างจากกันฉันไม่แค
แต่วันนี้ฉันคิดคนละอย่าง
การร่วมทางทำให้ฉันต้องแยแส
วันที่จากเรานั้นถึงมาแล
อยากจะแก้สิ่งที่ทำมันลงไป
หน้าส่วนตัว
912
