16 มิถุนายน 2549 11:23 น.
วานร วายุ
ไฟกับความรัก ช่างคล้ายคลึงกันนะฉันว่า
สว่างสไวสวยงาม อบอุ่น
บางครั้งก็ร้อนแรงแทบละลาย
รั ก จับต้องไม่ได้
รู้สึก และ ไม่อาจเห็น
ไ ฟ จับต้องไม่ได้
รู้สึก และ มองเห็น
ฉั น ว่ า ทั้งสองสิ่งสามารถมอดไหม้เราได้
อบอุ่นเช่นกันและมากเสียกว่า
ใน "แ ส งแ ห่ ง รั ก"
แสงที่ทำให้ฉันมอดไหม้ทั้งวิญญาณ
แต่หาได้พรากอินทีรย์สารไปจากฉัน
หากเปรียบได้สิ่งเดียวและเช่นกัน
อยากดับไหม้สิ้นชีวันด้วยเปลวไฟ
เปลวไฟรักเผาใจไหม้มอดดับ
วิญญาณลับล่วงไกลใจสลาย
เผาทั้งสิ้นกลิ่นสาบใคร่ใจ มลาย
ชีพกระสายกระเซนแทรกแตกดับลง
15 มิถุนายน 2549 21:35 น.
วานร วายุ
เงียบงันเหลือเกินราตรีนี้
..............
ไม่ได้ยินแม้เสียงรอบกาย
เหงา
มันเงียบงันในหัวใจ
แม้ลมหายใจยัง ไม่ได้ยิน
ตั้งแต่ รักแรกจากไป...นานเหลือเกิน....
พรากรู้สึกสำเนียงเสียงรอบข้างไปเสียหมด
ไม่ดีเลย
ถ้ากลับมาอีกครา
จะไม่ให้ไปไหนอีก
จะเก็บรักษาไว้อย่างดี
จะไม่ทำร้าย ..แต่คงสายไปแล้วล่ะ
เงียบงันจริงๆ
15 มิถุนายน 2549 17:58 น.
วานร วายุ
พร้อมเพรียบทางสายเก่าเราเคยเคียง
พร้อมสำเนียงเคียงพักต์สลักเสลา
พร้อมพริ้มพรรณ์แม่นงคราญสราลเรา
พร้อมเพียงเสียงเจ้าเคล้าข้างสรางรมณ์
เปลี่ยนมือชมเสียแล้วแก้วกาญน์เอ๋ย
เปลี่ยนคู่เชยเปลี่ยนเจ้าของตะคองศรี
เปลี่ยนคู่รักเปลี่ยนใจพักดิ์นวลวจี
เปลี่ยนใจนี้จากพี่ชายกลายกลับพลัน
ใจเคยฝันเคยใฝ่อยากใกล้เจ้า
ใจสุดเหงาเฝ้าข่มระทมหา
ใจอยากชิดอยากเชยอย่างเคยมา
ใจอ่อนล้าอ่อนระรวยม้วยชีวิน
15 มิถุนายน 2549 12:33 น.
วานร วายุ
ขอบคุณนะ ขอบคุณที่มีความรักและห่วงใย
สิ่งที่มีให้กันตลอดมา
จนในที่สุดแล้ว สุดท้ายเราต้องจากลากัน
การจากลากันครั้งนี้ ตัวฉันคงไม่ได้เจอเธออีก
สิ่งที่"เรา"เคยสร้างร่วมกัน ฉันสัญญาว่าจะรักษามันไว้
ให้นานที่สุด
อย่างน้อยจนกว่าเราจะได้พบกันอีกครั้ง
ฉันมั่นใจ มั่นใจว่าเธอจะรอฉันอยู่ที่ตรงนั้น
ที่ๆเราจะได้อยู่ด้วยกันอีกครั้ง
หลับให้สบายนะและรอฉัน
จนกว่าจะถึงเวลา
ที่รัก
15 มิถุนายน 2549 11:27 น.
วานร วายุ
ขอเถอะนะ ขอเถอะ อย่าเธออย่าจากไกล
ขอเถอนะ ขอหัวใจ อย่าจากไปขอได้ฟัง
ขอเถอะนะ ขอโทษ อย่าโกรธเดินหันหลัง
ขอเถอะนะ ขออีกครั้ง โปรดจงฟัง"ฉันรักเธอ"
หน้าส่วนตัว
993
