25 ธันวาคม 2550 11:11 น.
วันใส
อยากจะบอกบางคนให้ได้รู้
เธอนั้นอยู่กับใครฉันคิดถึง
อยากจะกอดบอกว่ารักแค่รำพพึง
ถึงจะซึ้งแค่ไหนเธอไม่มอง
จากวันนั้นที่ฉันบอกว่ารัก
ที่ใจภักดีต่อเธอไม่เป็นสอง
ถึงแม้ใจดวงนี้ที่หมายปอง
จะให้แค่ตัวสำรองก็ยินดี
28 มิถุนายน 2549 15:44 น.
วันใส
คิดถึงเพื่อนกลุ่มนี้เป็นที่หนึ่ง
และคิดถึงพอกับเขาคนนั้น
ซึ่งพวกเรารักกันและผูกพัน
ไม่มีวันที่จะลืมคนอย่างแก
ในตอนนี้ฉันก็อยากเฉลย
เมื่อฉันเผยเอ่ยออกไปต้องรู้แน่
พวกเรานั้จะมาคอยเทคแคร์
เรื่องที่แย่ก็จะเป็นประสบการณ์
28 มิถุนายน 2549 15:37 น.
วันใส
ด อ ก เ อ๋ ย ด อ ก ห ญ้ า
ดู ไ ร้ ค่ า อ ยู่ ข้ า ง ริ ม ถ น น
ไ ด้ พ บ ป ะ กั บ พ ว ก ป ร ะ ช า ช น
ทุ ก ทุ ก ค น เ ป็ น ที่ ไ ม่ ง า ม ต า
แ ต่ ด อ ก ห ญ้ า ที่ อ ยู่ ข้ า ง ถ น น
ถ้ า ไ ม่ จ น ปั ญ ญ า จ ะ ส ร ร ห า
เ ก็ บ ด อ ก ห ญ้ า ด อ ก นั้ น ห ยิ บ ขึ้ น ม า
จ ะ รู้ ว่ า มั น มี ค่ า น่ า ม อ ง เ อ ย
28 มิถุนายน 2549 15:29 น.
วันใส
ความรักนั้น ไม่มีใคร ที่แน่แท้
มีแต่แม่ แต่พ่อ ที่รักฉัน
มีคุณครู ที่รักศิษย์ อยู่ทุกวัน
มีเพื่อนกัน ที่ใกล้ชิด สนิทใจ
ความรักนั้น ฉันไม่คิด จะสรรหา
ทุกเวลา นาที ที่ไหนไหน
ไม่จำเป็น ต้องเที่ยวหา ใครต่อใคร
เพราะอย่างไร มีรักแท้ จากแม่เรา
28 มิถุนายน 2549 15:21 น.
วันใส
เราชอบกันแต่ม.4เธอก็รู้
จนคุณครูที่ปรึกษาก็สงสัย
คิดว่าเราทั้งสองคนเป็นอะไร
เพื่อนบอกไปว่าเป็นแฟนกันอาจารย์
ตอนมอห้าเธอย้ายไปดูเงียบเหงา
มันดูเศร้าไม่มีใครคอยเรียกขาน
ไม่มีใครให้เราช่วยคอยส่งงาน
อย่างวันวานไม่ได้คิดค่าเหนื่อยแรง
พอมอหกเธอบอกว่าคิดถึงนะ
รักนะจ๊ะเหมือนอย่างเคยไม่เสแสร้ง
ถึงอยู่ไกลแต่ใจไม่เปลี่ยนแปลง
ฝากลมแรงหอบรักไปใต้ที
หน้าส่วนตัว
1085
