12 กันยายน 2545 19:55 น.
วัคซีน
บอกได้ไหม บอกได้ไหม
มีใจให้ฉันบ้างไหม น่ะ เธอ
อย่าให้ฉัน ต้องพร่ำเพ้อ
คิดถึงเธออยู่ข้างเดียวอย่างนั้น
ได้แต้ค้น ได้แต่หา
เฝ้ามองตาถามหาความจริง ทุกวัน
ยิ่งรอคอย ยิ่งเนิ่นาน
ก็ถลำก็พลั้งไปจนหมดใจ
สายตาอย่างนั้น รักกันหรือเปล่า
ไม่อาจคาดเดา หมายความ ว่าไง
แต่...สายตา อย่างนั้น ฉันจะ ไม่รัก ได้ไง
หมดทั้งใจ คือ เธอคนนี้
บอกได้ไหม บอกได้ไหม
อยากฟังนัก อยากรู้ให้ชัด เสียที
ชีวิตฉันจะร้ายดี
ต่อจากนี้ก็แล้วแต่ใจ ของเธอ
11 กันยายน 2545 19:05 น.
วัคซีน
บทเพลงนี้ ไม่ซึ้งเท่าไหร่ ไม่มีความหมายเลยเธอ
ฉันมันคนเพ้อเจ้อ ที่เธอไม่เคยสนใจ
อยากระบาย หัวใจที่มันยังเจ็บ
เก็บมานานจนทนไม่ไหว
แค่อยากจะร้อง จะบอกว่ารักเธอ
จะรอเธอเสมอ แม้ว่าเธอไม่เห็นใจ
ให้เพลงช่วยย้ำ ให้ใจมันได้จำ
ว่าคนอย่างฉันไม่มีวันได้สมใจ
อยากระบาย หัวใจที่มันยังเจ็บ
เก็บมานานจนทนไม่ไหว
บทเพลงรัก รักเธอที่สุดแต่มันจะได้อะไร
รัก รักเธอเท่าไหร่ก็เจ็บปวดใจเท่ากัน
ให้เพลงช่วยย้ำ ให้ใจมันได้จำ
ว่าคนอย่างฉันไม่มีวันได้สมใจ
10 กันยายน 2545 18:13 น.
วัคซีน
ยิ่งใกล้ยิ่งชิดยิ่งคิดจะใกล้กว่าใครทุกคน
ยิ่งห่วงกังวลคิดถึงทันทีที่เธอลับตา
เพิ่งรู้วันนี้...ว่าฉันมีหนึ่งคนล้ำค่า
ผ่านเข้ามาให้ฉันได้รักได้รอ
เฝ้าสบนัยตามองหาความจริงจากใจของเธอ
เผื่อว่าจะเจอความหมายดีดีที่ใจฉัน...รอ
อย่างน้อยสักนิดฉันมีสิทธิ์จะฝันต่อ
แค่นั้นก็พอ...ก็พอแล้วสำหรับฉัน
ผิดถูกไม่รู้...รู้เพียงว่า...ฉันรักเธอ
สิ่งเดียวที่หัวใจฉันต้องทำ
ผิดถูกก็รัก...แม้นว่าสักวันต้องช้ำ
จะเก็บความทรงจะที่ดีไว้ชั่วชีวิต
ไม่เคยมีใครเหมือนเธอ ต่อไปก็จะไม่มี
และที่คือเหตุผลเดียวที่...ฉันรักเธอ
...ไม่มีใครมาพรากเธอไปจากใจฉัน...