1 มิถุนายน 2547 07:42 น.
วสุนทรา
อ้าองค์ณัฐนรีนามามี สียะตรา
ภิคินีผู้ลึกซึ้งถึงอักษา
เฉิดฉันรัศมีแห่งเมธา
ปานดั่งว่าสรวงเสกสู่คู่ปฐพี
ยามใดยลกาพย์กวีคีตะนาฏ
เฉกอุษาสาดอรุณรุ่งรัศมี
เฉกบุหลันพันนภาอ่าราตรี
เฉกเมฆีสดใสไร้มลทิน
.คำนวลคล้องผ่องใสคล้ายไอเมฆ
ดุจมนต์เสกต้องใจให้ถวิล
พิศคราใดให้ซาบซึ้งกลอนยุพิน
ถ้อยกวินกวีหวานประทานมา
ยอดนารีสียะตรา นามจรัส
กถาชัดเจนจัดไทยภาษา
มธุรงามรังรองดั่งทองทา
เทียมพิชญาครั้งกรุงเก่าแต่เนานาน
สดุดีปิ่นนารีเยาวเรศ
ด้วยเกล้าเกศแห่งกนิษฐ์พิษฐาน
น้อมบารมีพระศรีศาสดาจารย์
ให้นงคราญเปี่ยมสุขทุกราตรี
เชิญเทพไท้เทวามาพิทักษ์
มาอารักษ์มาปลอบมารศรี
พัดความหม่นหมองไหม้ในฤดี
ให้เทวีสิ้นไร้ไอเถ้าตรม
ทุกครั้งที่น้องสาวคนนี้ได้ยลกลอนพี่สียะตราให้รู้สึกว่า
..รสกลอนหวานก็ให้หวานสะท้านจิต
ครบจริตร้อยรสสิเน่หา
รสกลอนเศร้าก็ให้เศร้าเร้าน้ำตา
ซึ้งภาษา ซึ้งถ้อย แน่งน้อยจาร...
ด้วยความเคารพนับถือพี่สาวอย่างสูงสุด
............................................๑ มิถุนายน ๒๕๔๗ นครพิงค์