28 กันยายน 2549 23:34 น.
วฤก
๏ ละลิ่ว... ปลิวหล่นลงบนพื้น
สะอื้นโอดพร่ำถ้อยคำขาน
ไฉนหนอกรรมกระทำลาญ
พรากผลาญผละต้นตกหล่นโปรย
ระบัดผลัดใบสมัยต้น
แล้วกลเวลาพาระโหย
รอยย่นร่นรัดบัดเดี๋ยวโรย
ลมโชยฉุดได้ใบปลิดปลง
ชีพชนกลคล้ายหากหมายรู้
เกิดคู่ความตายควรคลายหลง
มีไหนใครกันอยู่มั่นคง
พ้นวงวัฏฏะวาระกรรม
ชีพครั้งยังอยู่ควรรู้รั้ง
อย่าพลั้งเผลอผิดจิตถลำ
เกลือกชั่วกลั้วเขลาเมากระทำ
แล้วพร่ำเสียดายเมื่อสายเกิน ๚ะ
๒๘ กันยายน ๒๕๔๙
21 กันยายน 2549 20:34 น.
วฤก
๏ เขียนความขมขื่นขึ้น...........ขานคะแนน
ด้วยกลุ่มดาวกว่าแสน............กอปรสร้าง
ทุกดวงหากขานแทน..............ความทุกข์-........ทนนอ
เสี้ยวหนึ่งฤๅอาจอ้าง................อกร้าวเรียมไฉน ๚
๏ จึงในระหว่างเวิ้ง...................เวหน
มีกาพย์กลอนซ่อนกล...............กล่าวถ้อย
ดาววางพ่างพยนต์...................พยัญชนะ.........นั่นเนอ
นาทบทพจน์พี่ร้อย...................พากย์ร้าวรานทรวง ๚
๏ ราวสรวงพังล่วงพ้น...............ภพสลาย
คราเมื่อเธอหันหาย..................ห่างร้าง
แรงแสงรุ่งดาวฉาย..................ชี้บอก
ช่วยบ่ายหลังคืนสร้าง................คู่สร้างครองสม ๚
๏ หากชมดาวหนึ่งคล้าย............เขียนคะแนน
เขียนกลุ่มดาวเกินแสน............โกฏินั้น
หนึ่งดาวหนึ่งคราวแทน............ความทุกข์-......ทนแม่
แม้หมดดวงดาวหั้น..................ห่างร้าวเรียมเขียน ๚ะ
๒๑ กันยายน ๒๕๔๙
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟวฤก
หน้าส่วนตัว
1561
