10 พฤษภาคม 2549 20:07 น.
วฤก
๏ อรุณแดดอุ่นไล้................โอ้โลม
วอนชื่นเชยชมโฉม.............ฉะอ้อน
ยอมพรากจากโพยม............เพื่ออยู่
เพียงครู่ผาดพรรณซ้อน.......สักครั้งหวังเชย ฯ
๏ รำเพยลมพัดพลิ้ว............พลิกไกว
กระทุ่มกระเทือนใบ............บิดสะท้าน
ราชาวดีไหว.......................หวามหวั่น
ว่าพรั่นคำพลอดคร้าน.........ผ่อนคร้ามความหวาน ฯ
๏ รุ่งกาลเหลืองเรื่อฟ้า........ราวฝัน
เรียมฝากคำรำพัน.............พากย์ไว้
พร่ำวอนฉะอ้อนกรรณ........อ้างก่อน
อาบกรุ่นแดดอุ่นไล้............ลูบไซร้ใครถนอม ฯ
๏ อย่ายอมแดดอุ่นอ้อน......อรรถชม
อย่าปล่อยโฉมประโลมลม...ลูบเร้า
อย่าหลงเรื่องนิยม..............นิยายหลอก
อย่านอกใจผู้เฝ้า................ใฝ่เจ้าจอมขวัญ ๚๛
๑๐ พฤษภาคม ๒๕๔๙
5 พฤษภาคม 2549 12:39 น.
วฤก
๏ ทวยเทพฤๅท่านร้อย..........เรียงมณี
เลือกเก็จเม็ดสวยสี...............เสกสร้าง
สังวาลซึ่งวางพลี....................พลาญลั่น-........ทมนอ
ถวายแด่ไท้ใคร่อ้าง..............เอ่ยใช้บูชา ฯ
๏ วันทารติน้อม....................สนองชม
เสนอช่อดอกลั่นทม..............แทบเท้า
ทูลท่านอภิรมย์.....................พิรามดอก
พิรุฬห์ดั่งระดมเฝ้า...............ใฝ่ให้ไท้สนาน ฯ
๏ ทำเสนาะสังคีตครื้น............ขึ้นประโคม
ขานประเคราะห์คำกระโหม....กระหึ่มก้อง
กระหวนการท่านประโลม.......โลกสนุต
หลงสนุขในรักพ้อง.................ผูกคล้องครองสม ฯ
๏ ควรผคมด้วยเก็จแก้ว.........ก่องสี
สรรค์เสร็จสร้อยมาลี...............เลิศล้ำ
ส้มกาฬสินธุ์พลี......................พลาญลั่น-.........ทมแม่
ถวายแด่ไท้ให้ค้ำ...................คู่ชู้ตูเสถียร ๚๛
๕ พฤษภาคม ๒๕๔๙