30 มิถุนายน 2548 10:59 น.
วฤก
๏ ตะวันคล้อยลอยต่ำตอนค่ำแคล้ว
จะละแล้วฤๅนี่สุรีย์ฉาย
สิ้นทิวาลาลับราวดับวาย
มิเหลือปลายปลูกใยใคร่คะนึง
ม่านราตรีคลี่ผืนเข้ากลืนภพ
โลกสยบยอมยอบใต้ขอบขึง
ระงับอรรถสงัดคำเคยรำพึง
หล่นก้นบึ้งบังตนจำนนใจ
เมื่อสิ้นสิทธิอิสระที่จะกล่าว
ทุกเรื่องราวร่ำลือคือข้อไข
โฆษณาน่าเชื่อฤๅเชื่อนัย
ป่าวร้องไปเป็นเปล่าความเปล่าฟัง
ตะวันลับดับลงอยู่ตรงหน้า
หมดทิวาฤๅสิ้นถวิลหวัง
ต่อตอนรุ่งพรุ่งนี้มีพลัง
ความเกลียดชังโชติฉานปานสุรีย์ ฯ
๒๙ มิถุนายน ๒๕๔๘
30 มิถุนายน 2548 10:55 น.
วฤก
๏ กระซิบกระเส่าเร้า............เริงประโลม
อ้อนออดกระโบมโฉม...........ชิดเชื้อ
กระเหิมคลื่นกระโหมโถม.....กระทบโขด....หินแฮ
กระหนบ่นวอนเกลื้อเนื้อ.......แนบน้องครองไฉน ฯ
๏ ชลาศัยใส่ศัพท์แสร้ง.........กระสรวลหยัน
กระแสงหยอกเราห่างกัน......กริ่งร้าง
เกรงรักหักเหหัน..................ให้เปลี่ยน
หายเปล่าเป็นเคว้งคว้าง........ขาดพ้นพันธผล ฯ
๏ ฝากชลกระซิบถ้อย.............กระเซ็นธาร
พากย์ภาษเผยบรรหาน.........เหตุพร้อง
รำพันพร่ำคำขาน...................ความบอก
คอยตอกย้ำเตือนน้อง............ตระหนักไว้นัยความ ฯ
๏ ทุกยามยินคลื่นครื้น..........คือประโคม
คำพี่ประโลมโฉม..................ชื่นชู้
กระแสศัพท์กระโหมโถม......กระทบโสต
เธอโปรดรับรู้ผู้.....................ภักดิ์เจ้าเฝ้าถวิล ๚ ๛
๒๙ มิถุนายน ๒๕๔๘
23 มิถุนายน 2548 15:12 น.
วฤก
๏ ไหว้พระผู้ผ่องแผ้ว.............ประภาษธรรม
เผยเหตุแห่งทุกข์ทำ................โทษร้าย
ล้างทุกข์ท่านแนะทำ-..............นุสติ.........ตรองแฮ
เห็นเท่าทันทุกข์ผ้าย................ผ่านได้โดยธรรม ฯ
๏ ไหว้พ่อแม่มนัสรู้...................ระลึกคุณ
จากชาตจนชาญหนุน.................เนื่องนั้น
หาเนือยเหนื่อยหน่ายจุน.............หนีจาก
จนลูกสำเร็จขั้น..........................ค่อยคล้อยคอยชม ฯ
๏ ไหว้ครูผู้ประเสริฐพร้อม........ประสิทธิผล
ไขขัดข้องกมล..........................หม่นกลุ้ม
เผยวิทย์เพื่อวิชช์จน...................วิจักขณ์
จึงศิษย์สมครูอุ้ม........................โอบไว้วางใจ ฯ
๏ ไหว้ตนเตือนสติตั้ง................ตรึกตรอง
เอาหลักธรรมะครอง.................ครบถ้วน
กตัญญูต่อคุณสนอง..................เสนอตอบ
ปฏิบัติตามท่านล้วน..................เลศแท้วันทา ๚ ๛
8 มิถุนายน 2548 12:53 น.
วฤก
๏ ความฝันครั้นใฝ่คว้า..........ฝ่าครอง
ถึงยุ่งทุกข์ยากถอง.................ยิ่งท้า
กลเล่ห์กรอบลวงกรอง............รู้ก่น
การณ์หลอกแกล้งล้มกล้า.........หลบก้าวลุการ ฯ
๏ ใดพานดะผ่านด้น...............พ้นเดิน
กลเหตุการณ์หาเกิน................หากแก้
หมายไปเมื่อประเมิน...............ปลายมุ่ง
ทุกสิ่งทุ่มสู้แท้ ........................สุดท้ายเสร็จทัน ฯ
๏ จึงบรรจวบบ่งแจ้ง..............บอกใจ
ขึ้นฝั่งความฝันไข..................ใฝ่คล้อง
ชำนะเช่นนี้ชัย........................น่าชื่น
ลุสิ่งรังสรรค์ร้อง....................เสร็จแล้วสิเรา ฯ
๏ ควรเฝ้าคิดใฝ่คว้า..............ฝันครอง
ถึงยุ่งทุกข์ยากถอง.................อย่าทิ้ง
ตามฝันแต่งฝันตรอง.............ฝันต่อ
เพื่อเสร็จภาพสวยพริ้ง...........ซึ่งพร้อมส่งผล ๚ ๛
๘ มิถุนายน ๒๕๔๘