31 พฤษภาคม 2547 23:27 น.

+++ ตาบอดคลำช้าง +++

วฤก

๏ ความเห็นคนหากเพี้ยน.......แผกผัน
ตนต่างอ้างตนหัน....................เหตุแท้
ถึงชนะคะคานกัน....................ใครเก่ง
คือฉกาจฉกรรจ์แก้..................กล่อมน้อมยอมตน ฯ

๏ กลแบบคนบอดครั้ง...............คลำคช-...........สารนา
นาทบอกลักษณ์ปรากฏ.............กล่าวอ้าง
คลำต่างต่างกำหนด..................นึกต่าง.............กันนอ
ก็ต่างแล้รูปช้าง.........................ใช่ช้างอ้างไฉน ฯ

๏ ไปเถียงไปถกถ้อย.................ถาบถม
ช้างเฉกตนนิยม........................นิยตนั้น
เสียงดังบ่ฟังผสม.......................ผสานศัพท์
เชื่อต่างอย่างตนหั้น...................หับห้อมโมหันธ์ ฯ

๏ ปันภาพปันพจน์พร้อม...........เพ่งพิจารณ์
พิจักขณ์จักเผยการณ์................กอปรได้
ช้างใช่หนึ่งใครขาน...................คำกล่าว
ครั้นประกอบปการไว้.................สว่างแจ้งแสดงจริง ๚ะ

๓๑ พฤษภาคม ๒๕๔๗				
30 พฤษภาคม 2547 18:18 น.

+++ หงส์แดง +++

วฤก

๏ หงส์ระเห็จลืมเหาะห้วง......เหินสวรรค์
คนตะเกียกตะกายฝัน..........ใฝ่คว้า
ซื้อหงส์อาจคงหรรษ์..............คือเหตุ
ให้โผล่ผลกมลบ้า.................เบียดฉ้องอฉล ฯ

๏ กลหวยกอบสู่หุ้น................หาสิน
คนอยากยากหากิน...............กรอบเนื้อ
นอนหิวหากถวิล....................วันหนึ่ง
วันซึ่งโชคอาจเกื้อ.................เกลือกใกล้เกาะหงส์ ๚

๓๐ พฤษภาคม ๒๕๔๗				
26 พฤษภาคม 2547 09:51 น.

+++ พลับพลึง +++

วฤก

๏ พลับพลึงพึงพับไว้..........วางอับ
ผู้อื่นยังอาจจับ...................จาบจ้วง
เรียมพึงแม่พึงลับ..............พ้นเหล่า.........พาลเอย
ผู้แอบอาจเอื้อมล้วง.............อกร้อนเรียมหวง ฯ

๏ ดวงใจจึงเร่าร้อน...........แรงรัก
ไฟดับกัปฤๅหัก..................เหตุหั้น
โหมหวงห่วงนางจัก............นานจาก.........กันนอ
นี่จะหาใดกั้น.....................เก็บน้องนวลสงวน ฯ

๏ ทวนทบถ้วนถี่แล้ว...........ถึงลด........ร้อนนา
นางเก็บไหนสะกด...............สกัดได้
สงวนนวลใคร่ครวญอด.......คอยแอบ.....ใจแม่
คนอื่นเขาฤๅใกล้.................เกลือกให้นวลหมอง ๚

๒๖ พฤษภาคม ๒๕๔๗				
24 พฤษภาคม 2547 12:07 น.

+++ หนีภัย +++

วฤก

วสันตดิลกฉันท์ ๑๔

๏ แลเห็นพยัคฆ์มฤคเกรง..............ภยะเร่งกระโจนหน
เห็นฝุ่นตลบรยะทุรน.....................ตะละตนตะเพิ่นไป ฯ
๏ หวงชีวะภีรุกนะหรือ.................นยะถือฉะนี้ไย
นับอย่างมนุษยกระไร....................รึจะพ้นวิจลพาน ฯ			
๏ ภัยร้อนมิรอน ณ สมุทัย..............วฏะไหว้พลีการ
วอนรุกขเทพ ธ นฤมาณ.................นฤมิตพิชิตแทน ฯ
๏ ใครเล่าฤขลาดนยะอนาถ.............มทชาติควรแคลน 
แค่กลวิธีละภยะแสน......................จะสบายบ่ใช้ตรอง ๚

๒๔ พฤษภาคม ๒๕๔๗				
19 พฤษภาคม 2547 23:20 น.

+++ กวี? +++

วฤก

๏ รักอักษรกลอนกาพย์กำซาบรส
ซึ้งในพจน์เพลงกานท์ขับขานเสียง
ควรรู้ลึกฝึกฝนกลจำเรียง
ให้พอเพียงเพื่อสานงานประพนธ์

เพียงเรียงร้อยถ้อยความตรงตามกรอบ
ใช่ว่าชอบชื่อกวีมีสับสน
คำไม่งามความไม่ชัดวิบัติจน
ตัวติดกลกระสวนกลอนรวนเร

ฉันทลักษณ์กักกรอบรึครอบคิด
บ้างหลงผิดผลักดันทำหันเห
ให้สื่อความตามมโนที่โฉเก
แม้นจะเฉฉีกกรอบก็ชอบชม

บ้างว่าคำนำมาคร่ำคร่าครึ
เขารุรึรับศัพท์ควรทับถม
พ้นสมัยใครเล่าเขานิยม
อ่านพร้อมจมจับสมุดขุดวจี

จึงเขียนกลอนกร่อนกลวงขึ้นลวงโลก
บริโภคเพียงอรรถร้อยบัดสี
ยกย่องกันนั่นนะคือกวี
พ้นนาทีสมัยก็ไร้งาม

กวีแท้แค่ศัพท์เหมือนกับทาส
ใช้วางวาดว่าไรก็ไม่ขาม
ฉันทลักษณ์หลักมั่นประพันธ์ตาม
มิเสียความคลายรสบทนิพนธ์

รักษ์อักษรกลอนกาพย์รับทราบแล้ว
คือเก็จแก้วภาษาน่าฝึกฝน
เพื่อสืบสานกานท์สมัยในสกล
ให้นานจนจวบกัลป์จึงบรรลัย ๚

๑๙ พฤษภาคม ๒๕๔๗				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟวฤก
Lovings  วฤก เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟวฤก
Lovings  วฤก เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟวฤก
Lovings  วฤก เลิฟ 1 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงวฤก