1 เมษายน 2547 10:21 น.
วฤก
๏ มหาหงส์เหมือนเหาะห้วง........สู่ห้องสรวงล่วงลอยเหิน
เรียมเล่าเปล่าปีกเดิน................เกินเก็บคืนชื่นเชยชม ฯ
๏ มหาหงส์เหมือนเหาะห้วง........หาวเหิน
หันสู่สรวงล่วงเมิน...................มุ่งหน้า
เรียมเล่าเปล่าปีกเดิน...............ใดอาจ............เอื้อมนอ
น้าวจับฤๅจักคว้า.....................จักเคล้าชมฉม ฯ
๏ เห็นหงส์ทรงศักดิ์แล้............เหลือชะแง้แม่สนอง
เนาอยู่อย่างคู่ครอง................มองไม่สมนิยมฤๅ ฯ
๏ เห็นหงส์ทรงศักดิ์แล้...........แลมอง
แม่ห่างเกินสนอง..................สนิทเนื้อ
เนาอยู่อย่างคู่ครอง...............ควรศักดิ์
ใครสั่งว่าบ่เคื้อ.....................บ่เข้าควรสม ฯ
๏ กาหงส์วงศ์อาจเปื้อน...........เป็นสัตว์เหมือนแม้นแผกพันธุ์
เราสองหากปองกัน................นั้นฤๅต่างวางชั้นวงศ์ ฯ
๏ กาหงส์วงศ์อาจเปื้อน...........ปนกัน
เป็นสัตว์สมมุติพันธุ์...............แผกชั้น
เราสองหากปองกัน...............กุลต่าง
ฤๅต่างตามวงศ์หั้น................หักห้ามรักหาย ฯ
๏ จึงหงส์ทรงพระเจ้า.............พรหมขีดเค้าเงาเส้นเขียน
สองสายก่ายกันเวียน.............วางคู่กันนั้นสองเรา ๚
๏ จึงหงส์ทรงพระเจ้า.............จอมภพ
พรหมขีดเขียนบรรจบ............จ่อเส้น
สองสายสอดสายสบ.............สมสู่
สร้างคู่เราบ่เว้น....................บ่งไว้ว่าสม ๚ะ
๑ เมษายน ๒๕๔๗
1 เมษายน 2547 09:08 น.
วฤก
๏ ขาวนวลชวนพิศเนื้อ...........เนียนนุ่มเหลือเมื่อเฉียดเชย
โฉมพรรณลั่นทมเกย............เผยเพื่อกุมนุ่มเนื้อเทียม ฯ
๏ ขาวนวลชวนพิศเนื้อ..........เนียนเชย
ชมนุ่มเนื้อนวลเผย...............พี่ไล้
โลมพรรณลั่นทมเกย............ทอดกลีบ
เทียบกับเนื้อน้องได้.............ดั่งนั้นฤๅไฉน ฯ
๏ ชวยกลิ่นประทิ่นฟุ้ง...........ฟ่องจรุงลมปรุงฉม
ชวนเชิญพี่เพลินดม..............งมงายสิ้นถวิลปราง ฯ
๏ ชวยกลิ่นประทิ่นฟุ้ง.........ฟ่องลม
ฝากพยุพยัชน์ฉม...............ชื่นเร้า
หมายเชิญพี่เพลินดม..........ดูดดื่ม
ดลสร่างฤๅปรางเจ้า............จิตพลั้งพาหลง ฯ
๏ ลั่นทมฤๅเท่าน้อง............เรียมไล้ต้องประคองนวล
ประทิ่นกลิ่นรัญจวน............ชวนพี่เคล้าฤๅเท่าเธอ ฯ
๏ ลั่นทมฤๅเท่าเนื้อ.............เทียมนวล
เนียนนิ่มฤๅนิ่มยวน.............อย่างน้อง
ประทิ่นกลิ่นรัญจวน............ฤๅจิต
ชวนพิศพาเคล้าต้อง...........ต่างน้องครองถนอม ฯ
๏ ระทมเรียมทุกข์ไข้..........ร้าวฤทัยไห้โหยหา
คราวร้างห่างขวัญตา............ลาลั่นทมซมซานเดิน ๚
๏ ระทมเรียมทุกข์ไข้.........ครวญหา
ร้าวอกสะทกครา..............คลาดพ้น
เรียมร้างห่างขวัญตา..........ตนเปลี่ยว
ตรมเปล่าคราวดั้นด้น.........ดึกเศร้าซานเหงา ๚ะ
๓๑ มีนาคม ๒๕๔๗
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟวฤก
หน้าส่วนตัว
1100
