30 มีนาคม 2546 09:28 น.
วฤก
-๑-
๏ มือแม่เคยแค่ป้อง.............ปัดแมลง
เคยแต่ปรุงรสแกง...............กับข้าว
อรชรอ่อนเรี่ยวแรง..............ฤๅอาจ-....องนอ
นั่งระย่อยอมอริกร้าว...........เก็บเนื้อนวลไฉน ๚
-๒-
๏ นางประทับปืนปะทะสู้......สัตว์นรก
ลืมหวั่นหวาดสะทก.............ทัดต้าน
ตีศัตรูแต่ชีพตก..................ตายเปล่า
แรงต่อบ่พอสะท้าน.............ทิ่มเนื้อแทงผิว ๚
-๓-
๏ มันขยี้เหยียบย่ำซ้ำ..........ซากผกา
กลีบป่นบนพสุธา................ทับซ้อน
เทินซากศพทบคา...............ขวางขัด
ขวางสัตว์เสพกัดขย้อน........ขยอกแคว้นคว้าขยำ ๚
-๔-
๏ วิญญาณแม่อยู่ป้อง............ปกดิน
เสียงหลั่งเลือดไหลริน...........รดพื้น
เสียงสะท้อนสู่โสตยิน............ยังสดับ
ราวกับแม่ลุกฟื้น...................ฝ่าสู้ศัตรูผลาญ ๚ะ
28 มีนาคม 2546 14:19 น.
วฤก
๏ อ้างเหตุผลกลเฉพรางเล่ห์ร้าย
บังกระหายหื่นละโมบจะโฉบฉวย
สัญชาติแร้งแสร้งทำเป็นอำนวย
อ้างอยากช่วยปลดปล่อยพ้นถ่อยทราม
ถืออำนาจบาตรใหญ่จัญไรชั่ว
ไม่เกรงกลัวบาปกรรมทำหยาบหยาม
สังหารคนป่นปลงด้วยสงคราม
ตะกรุมตะกรามโกยประโยชน์ด้วยโฉดกล
อเมริกาพามิตรคบคิดจู่
รวมหมาหมู่เขม้นร้ายมุ่งหมายผล
ผลาญซัดดัมซ้ำฆ่าประชาชน
เพียงเพื่อปล้นแผ่นดินปลิ้นตะแบง
อ้างเหตุผลกลเฉพรางเล่ห์ร้าย
รอบั้นปลายฟ้าไขอุทัยแสง
ที่ประเทศเทวษเดือดด้วยเลือดแดง
มีฝูงแร้งรุมดึงทึ้งแผ่นดิน ๚ ๛
๒๘ มีนาคม ๒๕๔๖
23 มีนาคม 2546 14:45 น.
วฤก
๏ รักอักษรกลอนกานท์จึงสานต่อ
ร่วมถักทอธารสุพรรณวรรณศิลป์
ให้สืบเชื้อเหลือไว้ในแผ่นดิน
ชนยลยินยังนิยมก็สมใจ
มิเคยหวังตั้งจิตสถิตมั่น
เพราะว่าวันเวียนผ่านเหมือนธารไหล
ที่แก่เก่าก็เพลาร้างจืดจางไป
จึงเขียนใหม่มาเสนอให้เธอชม
ร่วมกับเหล่าเหง้ากวีที่วิศิษฏ์
นิรมิตวรรณกรรมนำผสม
มาผสานงานภาษาสมาคม
จงรื่นรมย์เริงรสพจนา
รักอักษรกลอนกานท์มาสานต่อ
ร่วมถักทอธารสุพรรณกลั่นภาษา
ร่วมสรรค์พจน์บทคำทำวาจา
เชิดชูว่าวรรณศิลป์มิสิ้นลาย ๚ ๛
22 มีนาคม 2546 20:05 น.
วฤก
-๑-
๏ แม่ฮ้างแม่กล่อมฮ้อง.....ไห้โหย
ตับถืกกั๊บแก้ขโมย............แม่นแท้
คั่นเจ้าบ่เซาโวย...............เว้าอ่อย
บ่หลับถืกกั๊บแก้................กัดแท้คำแพง ๚
-๒-
๏ นอนสาลูกหล่าน้อย.......นอนเว็น
แม่ทุกข์ยากลำเค็ญ...........เข่นฮ้อน
พ่อเจ้าถิ่มแม่เป็น..............ปานถิ่ม.....ฝอยนอ
เขาถิ่มหนีไปซ้อน.............สู่ชู้สู่สม ๚
-๓-
๏ ยังหลงเหลือแต่เจ้า.......จอมขวัญ
ฮ่วมผูกสายใยพัน............ผูกไว้
ขาดลูกแม่ขาดฝัน.............คิดฝ่า.....ฟันเอย
เถิงเจ็บเถิงป่วยไข้............ข่มได้เข็นเดิน ๚
-๔-
๏ แม่ฮ้างแม่กล่อมฮ้อง...ไห้โหย
แม่ถืกกั๊บแก้ขโมย..........แม่นแล้ว
บ่เคยบ่นเคยโวย............เว้าอ่อย
บ่หลับถืกลักแก้ว............แก่ชู้ชิงผัว ๚ ๛
.
22 มีนาคม 2546 19:46 น.
วฤก
-๑-
๏ สังเวชสังวาสสิ้น............สังวร
สมสัตว์สมสู่จร.................จากทิ้ง
ผลัดคู่ผลัดคนนอน............แนบเสพ-......สมนอ
เสียศักดิ์เสียศรีกลิ้ง...........เกลือกเคล้าคุมฝอย ๚
-๒-
๏ ปรุงรสปรุงร่านลิ้ม.........เริงกาม
เกินหนึ่งเกินสองสาม........สี่ห้า
กี่คนกี่ครั้งถาม................ที่อิ่ม-.....เอมพ่อ
คนต่อคนเติมกล้า............เก่งกร้านกามไฉน ๚
-๓- กลบทกินนรเก็บบัว
๏ ศรีเสื่อมศีลเสื่อมสิ้น.......เสื่อมธรรม
จึงก่อเวรก่อกรรม..............ก่อได้
สมสัตว์ส่ำสัตว์สำ.............สัตว์สู่- .....สมเฮย
สัตว์เปรียบสัตว์เป็นไซร้......สัตว์แม้นสัตว์เสมอ ๚
-๔-
๏ ลืมเมียลืมลูกแล้ว...........ฤๅไฉน
ลืมรักลืมเลือนไป..............ป่นปี้
หยุดยับหยุดยั้งใจ..............จึงเปลี่ยน.....ไปฤๅ
หยุดคิดหยุดใคร่ลี้..............ละร้อนก่อนสาย ๚ ๛
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟวฤก
หน้าส่วนตัว
984
