28 ตุลาคม 2546 08:53 น.

+++ เสมอภาค +++

วฤก

๏ เสมอภาคเสมือนภาพคล้าย-.......คลึงไฉน
วางเปรียบวัดเทียบไย.................หยั่งรู้
เห็นพรรณต่างกันไป..................เป็นต่าง.....ตามฤๅ
ตุลภาคแตกพังคู้.....................คดโค้งลงไฉน ฯ

๏ ใจพินิจจึงพิศได้....................ดังจริง
ชายต่างกว่าอย่างหญิง................ยิ่งแล้
แลร่างต่างตามลิงค์...................ลักษณะ
ฉะนั้นจะนำเทียบแท้..................เท่าได้ใดเสมอ ฯ

๏ เสมือนกายประกอบไว้.............อวัยวะ
หัวต่างหัตถ์นขะ......................เข่าข้อ
หญิงชายต่างภาระ...................เพราะร่าง
แตกต่างดังอย่างล้อ.................เล็บข้อเข่าหัว ฯ

๏ กลัวไฉนนะไม่คล้าย-.............คลึงกัน
วางเปรียบวัดเทียบทัน...............ทบข้าง
หญิงชายอาจเสมือนพรรณ..........เสมอภาค
เพราะประกอบประการสร้าง.........ประสิทธิหล้ารังสรรค์ ๚ะ๛

๒๗ ตุลาคม ๒๕๔๖				
26 ตุลาคม 2546 14:15 น.

+++ โป๊ & เปลือย +++

วฤก

๏ ใดหนอนำแม่อ้า............อวดถัน
แยกเข่ายกขาชัน.............เช่นนี้
รอยหลืบร่องรูปพรรณ.......พาหื่น.....เห็นแม่
เผยหมดภาพเร้นลี้............ล่วงรู้ดูเห็น ฯ

๏ เป็นศิลป์ฤๅสื่อให้..........โหมกาม
เกียรติเหล่ามาตุคาม.........ข่มด้อย
เผยกายเพื่อชายหยาม.......หยันเหยียด
ยังอย่างทาสผู้น้อย.............นั่งน้อมนายไฉน ฯ

๏ ใครขายใครใคร่ซื้อ.......เสพชม
ใครหื่นใครขื่นขม............คิดได้
สิ่งเสนอสิ่งสนองสม..........สิ่งสนับ-......สนุนนา
นำถกเถียงแล้วให้...........หัดแก้ปัญหา ฯ

๏ นารีฤๅคลี่ผ้า..............เผยถัน
ถ้าหยุดผู้อยากหัน..........หื่นจ้อง
อนาจารอนาถจรร-.........โจษด่า
จักดับเพราะผองพ้อง......เพื่อนด้วยอวยผล ๚ะ๛

๒๖ ตุลาคม ๒๕๔๖				
24 ตุลาคม 2546 09:16 น.

+++ เซนเซอร์? +++

วฤก

๏ เปลือย.....ถันปลงแถบผ้า.......แพรพัน
เปลี่ยว - ...แก่ กรากถลัน...........ถลกรั้ง
เปล่า ?...ใครไป่เคยปัน.............เปิดเผื่อ-.....แผ่นา
เปื้อน...ปิดแปดเปื้อนกั้ง.............กฎอ้างกดอาย ฯ

๏ อนาจารอนาถแจ้ง.................จริงไฉน 
เหตุหื่นโหมห่ามใคร................ข่มห้าม
ปิดภาพเปิดเผยไป....................เพื่อปราบ.....พอฤๅ
เพียงกฎพาเกิดคร้าม................ขู่ให้ใครขาม ฯ

๏ เซนเซอร์เซ็นซ่อนซ้อน..........ซากซวย
เฉกฉากชั้นฉาบฉวย................โฉ่ฉ้อ
เพียงภาพผ่องแผ้วพวย-...........พุ่งเพื่อ-.......ไผพ่อ
ขอขบคิดครบข้อ......................ค่อยขึ้นคลายไข ฯ

๏ เปลือย....กายหมายเสื่อมแท้...เทียวหรือ ?
เปลี่ยว...จิตคิดหื่นถือ................ทุกผู้ ?
เปล่า...สติตริตรองคือ...............คนอื่น ?
เปื้อน...ปิดถูกผิดรู้.....................หลักเจ้าจริงไฉน ? ๚ะ๛

๒๓ ตุลาคม ๒๕๔๖				
21 ตุลาคม 2546 10:49 น.

+++ ย่ำค่ำฟังย่ำฆ้อง +++

วฤก

.

๏ ย่ำค่ำเสียงย่ำฆ้อง...............ขัดย่ำกลองฆ้องย่ำเสียง
ฟ้าค่ำย่ำเย็นเพียง.................เมียงน้ำทองก่องน้ำแดง ฯ

๏ ย่ำค่ำเสียงย่ำฆ้อง...............ขานเสียง
สอดย่ำกลองฆ้องเคียง............ขัดย้ำ
ฟ้าค่ำย่ำเย็นเพียง.................แพรก่ำ
พาดเกลือกทองผ่องกล้ำ..........ก่ำน้ำแดงแฝง ๚	

๏ ดาดเมฆเสกสีรอบ..............ระบายกรอบขอบขับแสง
สีผ่องทองจำแลง.....................แฝงฝากพรรณชั้นเมฆา ฯ

๏ ดาดเมฆดังเสกสร้าง...........สีแสง
ระบายกรอบขับขอบแดง.........เด่นได้
ดังทองผ่องจำแลง...................แรขอบ.......เมฆอา
สุกดั่งสุพรรณไล้.....................หลั่นชั้นฉาบผิว ๚

๏  ตะวันผันลับร้าง.................เรียมอ้างว้างห่างโหยหา
คระไลไถงลา.........................มาพรากพี่หนีจากพลัน ฯ

๏ ตะวันผันลับร้าง.................โรยรา
เรียมห่างไห้โหยหา................ห่วงเจ้า
คระไลไถงพา.........................พลัดจาก
พรากห่างเรียมร้างเหย้า..........อยู่อ้างว้างเหงา ๚

๏ สลัวมัวหมอกคลุ้ม...............คายม่านกลุ้มคลุมไพสัณฑ์
ฤดีพี่จาบัลย์............................อั้นอกคล้ายสายหมอกครอง ฯ

๏ สลัวมัวหมอกคลุ้ม...............คลุมควัน
คายม่านครองไพสัณฑ์............ซ่อนซ้อน
ฤดีพี่จาบัลย์.............................บังหม่น
เหมือนหมอกบอกยอกย้อน........อย่างไว้ใจเสมือน ๚

๏ ยามค่ำเย็นย่ำนั้น...................เรียมใฝ่ฝันวันสนอง
แนบคู่อยู่ประคอง.....................สองสู่กันนิรันดร ฯ

๏ ยามค่ำเย็นย่ำนั้น...................นึกปอง
ฝันใฝ่ใคร่สนอง......................สนิทเนื้อ
แนบคู่อยู่ประคอง....................เคียงเสพ
เคยสวาทสวรรค์เกื้อ................แก่ชู้สู่สม ๚

๏ ย่ำค่ำเสียงย่ำฆ้อง.................ขานข่าวก้องกรองอักษร
ย้ำคำพร่ำคำวอน......................อ้อนคิดถึงคำนึงครวญ ฯ

๏ ย่ำค่ำเสียงย่ำฆ้อง.................คำกลอน
ขานข่าวความอักษร.................สั่งถ้อย
ย้ำคำพร่ำคำวอน......................วัจน์เอ่ย......อ้อนเอย
เสียงคร่ำครวญครั้งคล้อย.........ข่าวไข้คะนึงถึง ๚ะ๛

๑๙ ตุลาคม ๒๕๔๖				
13 ตุลาคม 2546 13:30 น.

+++ มุ่งมั่นฟันฝ่า +++

วฤก


๏ จิตคนคนฝึกได้..............โดยตน
ตามใฝ่ใฝ่กมล..................มุ่งนั้น
นึกชั่วชั่วรึดล....................ดีสู่.......สูนอ
ถ้วนทุกทุกข์สุขปั้น............เปลี่ยนได้ใจประสงค์ ฯ

๏ ปลงจิตคิดเล่นเต้น.........ตามใจ
ยามสับสนไร้ใคร..............คัดท้าย
เคยมั่นหวั่นไหวไป............แปลงเปลี่ยน
จิตปล่อยลอยคล้ายคล้าย...ขาดแล้วจุดหมาย ฯ

๏ กายใจใฝ่ฝึกให้.............เห็นทัน
อุปสรรคปลักขวางหัน........ห่างพ้น
แล้ววกผกคืนพลัน............เพื่อจุด-.....หมายนา
ฟันฝ่าหน้าดั้นด้น..............ดะสู้กู้ผล ฯ

๏ จนบรรลุสู่ด้าน................อุดมการณ์
การณ์เปลี่ยนไป่เปลี่ยนมาน..มุ่งได้
ได้ทำประณิธาน.................เธอเสร็จ
เสร็จอย่างสมบูรณ์ไซร้........เสร็จได้ดังฝัน ๚ะ๛

๑๓ ตุลาคม ๒๕๔๖				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟวฤก
Lovings  วฤก เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟวฤก
Lovings  วฤก เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟวฤก
Lovings  วฤก เลิฟ 1 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงวฤก