จะไหว้แม่... แม้มิใช่ในวันแม่

วฤก

สัททุลวิกกีฬิตฉันท์ ๑๙

๏ โอบอุ่นเอื้ออนุบาลบ่คร้านทะนุถนอม
โน้มจิตตะพิศพร้อม                                      ประคอง
๏ ไห้โหยหิวก็จะเค้นและหลั่งกษิรกรอง
เอมโอชะอิ่มท้อง                                          บำเรอ
๏  ยามเหนื่อยนอนผิว์สะดุ้งสะอื้นมนละเมอ
ลุกโลมและล้างเพ้อ                                       นิทรา
๏  คราวคลุมไข้ทรมานทุรนทุระทมา
ทนอยู่และรักษา                                             ประชวร
๏  คราวสันต์สุขก็จะสุขและเสพสวนะสรวล
ยิ้มชื่นและแย้มชวน                                        มิคลาย
๏  บุญคุณนี้จะประทับ ณ จิตตะมิสลาย
นบนอบและน้อมกาย                                       ประนม
๏  ยากทดแทนและสนองพระคุณครุมิสม
ซึ่งใดจะเทียบถม                                            ประมาณ
๏  ซึ่งคุณแม่ก็จะคงสถิตยะ ณ มาน
แม่นในฤทัยนาน                                             นิรันดร์ ๚ะ

๘ สิงหาคม ๒๕๔๔