19 กรกฎาคม 2544 06:30 น.
วฤก
๏ ตูคิดตูค่อยร้อย เรียงกลอน
เผยสู่สโมสร แห่งนี้
หมายมิตรมุ่งมาถอน ถมเหนื่อย
ถูกผิดมิตรช่วยชี้ ช่วยสร้างวางเสริม ๚ะ
๏ ตูคิดตูค่อยร้อย ค่อยวางถ้อยเป็นสร้อยสาร
ให้งามตามกลอนกานท์ หวานคำขับจับใจชน
๏ ควานคว้าหาความคำ ยากยอมทำไม่พร่ำบ่น
ค่อยเรียงเสียงส่งจน จารจบบทพจนา
๏ จึงส่งลงให้อ่าน อาจชื่นบานซ่านหรรษา
เพื่อนร้อยถ้อยกลอนมา พากันชมสมชื่นใจ
๏ ไม่อยากให้กากคน เข้าปลิดปล้นค้นควักไขว่
พร่าพรากลากกลอนไป ใช้เพียงเอื้อเพื่อผลตน
๏ แม้นิดมิคิดให้ โถน้ำใจใฝ่แต่ผล
แค่ขวางทางเล่ห์กล ก็บ่นเหน็บให้เจ็บทรวง
๏ ตูคนมิใช่ควาย สูใช่นายอย่าลามล่วง
หัวใจใช่กล่องกลวง หวงศักดิ์ศรีอย่าบีฑา
๏ เกลากลอนกล่อมกลกานท์ เพื่อผลงานสานสูงค่า
หวังเกื้อเพื่อประชา สูอย่าปล้นเพื่อผลตน
๏ นิจจาข้าจะบ้า งานสร้างมาถูกพร่าป่น
โจรถางทางเพื่อตน ทนทานไว้ทำไมตู ๚ะ