4 ธันวาคม 2544 22:48 น.
วฤก
๏ คิดความหลังครั้งก่อนตอนแรกแรก
ความรักแทรกซึมไล้ใจหวามหวาม
โลกใกล้ไกลไยเห็นเป็นงามงาม
ทุกโมงยามย้อนตรึกนึกงงงง
คิดคิดครั้งยังเคยเชยชื่นชู้
คิดคิดดูดังจิตติดลุ่มหลง
คิดคิดไปไฉนยากจะพรากปลง
คิดคิดคงคู่ชื่นให้ยืนนาน
เมื่อรักจางจางจืดชาชืดรส
ราวอ้อยหมดหมดสิ้นรื่นลิ้นหวาน
เหลือเพียงเศษเศษซากของกากชาน
เคยซาบซ่านซ่านจิตก็ปลิดวาย
คิดคิดก่อนรอนรักให้หักห่าง
คิดคิดบ้างบั่นไปพี่ใจหาย
คิดคิดยั้งพลั้งผันหันกลับกลาย
คิดคิดหน่ายแหนงพี่คิดดีฤๅ ๚
4 ธันวาคม 2544 07:12 น.
วฤก
๏ ทางสายเก่าเคล้าฝุ่นคลุกฝุ่นคลุ้ง
เคยมั่นมุ่งไม่หวั่นหวาดหวั่นไหว
ทนทุกข์ท้นหนทางหาทางไป
ไม่ถอดใจจิตทิ้งละทิ้งทาง
ครั้งเราสองประคองกันร่วมฟันฝ่า
ไม่โรยราแรงหักอุปสรรคขวาง
ไม่ท้อถอยปล่อยปละยอมละวาง
เดินเคียงข้างคู่กันอย่างมั่นคง
ในวันเหงาเศร้าใจดวงใจเปลี่ยว
เดินคนเดียวเซอะซอนซอกซอนหลง
ยามอับจนหนทางหลงทางดง
ยากดำรงใจบั่นบุกบั่นไป
ทางสายเก่าเคล้าฝุ่นคราบขุ่นคล้ำ
หมองระกำกรมหม่นเกินทนไหว
ยังย่ำเท้าก้าวย่างเดินทางไกล
ทางหัวใจเจ็บเหงาเศร้าเดียวดาย ๚
3 ธันวาคม 2544 12:43 น.
วฤก
๏ หายห่างใช่ห่างร้าง...................เลิกรา
หายลับใช่ลับตา...........................แต่นั้น
ยังหมายมุ่งหมายมา.....................มั่นมิตร
ว่างกิจปลงกิจกั้น.........................เกี่ยวรั้งแล้วมา ๚
3 ธันวาคม 2544 11:16 น.
วฤก
๏ โลก......งามตามแต่งสร้าง....................สรรค์ไฉน
สวย..........เหมาะฤๅเพราะใคร.................คิดไว้
ด้วยมือ.....รึควรไป..................................ปรุงเปลี่ยน
เรา...........จักรักษ์โลกให้.........................ห่อนแสร้งแปลงผัน ๚