30 พฤศจิกายน 2544 16:48 น.
วฤก
วสันตดิลกฉันท์ ๑๔
๏ น้อมเศียรผคมปรมบาท..........................ปิยะราชสยามินทร์
ปวงชนประชุมนิยตะผิน.............................มนะน้อมมโนจบ
๏ คราววาระเวียนพระชนม์พรร - ...............ษลุวันฉนำครบ
ทราบน้ำพระทัยมหรณพ.............................ธ ประคบประคองไทย
๏ ขอทรงเกษมมนะสราญ...........................บ่มิพานรุชาภัย
เป็นมิ่งและขวัญสรณะไพ -..........................สิฐะไว้มิรารอน
๏ เป็นภูมิพลภทรรา-...................................ชประชาประชุมกร
กราบองค์พระราชอดิศร...............................ศิระน้อมนิรันดร์กาล ๚
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ
ข้าพระพุทธเจ้า .... นายธีรวรรธน์ ขันทอง
และนักกลอน www.thaipoem.com
29 พฤศจิกายน 2544 17:16 น.
วฤก
๏ ภาพความหลังครั้งก่อนตอนเกี่ยวข้าว
เยือกลมหนาวยามพัดสะบัดผัน
ลานข้าวผ่องมองคล้ายพรายสุพรรณ
ฟางกองชั้นเกยซ้อนฟ่อนกลางลาน
ครกกระเดื่องกระดกตำเสียงต้ำตัก
เปลือกข้าวหักเห็นขาวเนื้อข้าวสาร
กระด้งฝัดกระดอนหล่นบนดินดาน
ฝูงไก่พล่านพลิกคุ้ยตะกุยดิน
หุงข้าวใหม่ไออุ่นกรุ่นกลิ่นหอม
เพียงพะยอมหยาดสุคนธ์กมลถวิล
แม้ปวงเทพเสพทิพย์อยากหยิบกิน
โอชะลิ้นรื่นรสมิลดรอน
ภาพความหลังครั้งเก่าคราวก่อนนั้น
ย่อมแปรผันมิแผกคำพระธรรมสอน
สรรพสิ่งจริงแท้ไม่แน่นอน
อุทาหรณ์เห็นประจักษ์จริงหลักธรรม ๚
29 พฤศจิกายน 2544 09:50 น.
วฤก
๏ หนาวกายกายหนาวสั่น......................อยากผ่อนผันผันผ่อนหาย
ผ้าห่มห่มผ้าคลาย...................................วายหนาวรอนรอนหนาวไป
๏ ยังหนาวหนาวยังกุม...........................จะคิดกลุ้มกลุ้มคิดไฉน
ไฟผิงผิงไฟไอ........................................ไล้ไออุ่นอุ่นไอแทน
๏ หนาวจิตจิตหนาวเหน็บ.......................คงเหลือเจ็บเจ็บเหลือแสน
เพลิงเผาเผาเพลิงแทน..........................แคลนคลายหนาวหนาวคลายฤๅ
๏ ห่มใจใจห่มสิ......................................ไม่ตรองตริตริตรองหรือ
ผิงรักรักผิงคือ.........................................ความอบอุ่นอุ่นอบทรวง ๚
29 พฤศจิกายน 2544 02:24 น.
วฤก
๏ สุดสะแนน แสนเสนาะเสียงเพราะพริ้ง
จะอยู่นิ่งในบ้านหรือทานไหว
เซิ้งตังหวาย กรายกร ฟ้อนภูไท
ยิน นกไซ บินข้ามทุ่ง จึงมุ่งมา
เมืองขอนแก่นแดนดอกคูณพิบูลย์สุข
ชวนสนุกสนานชื่นรื่นหรรษา
ร่วม ผูกเสี่ยว เที่ยวงานไหม ลองไคลคลา
จะชื่นตา ชื่นใจเมื่อได้ยล ๚
29 พฤศจิกายน 2544 00:28 น.
วฤก
๏ ชื่อ......เพียงเสียงเอ่ยอ้าง..............ออกนาม
นั้น.........แค่แปลตนตาม...................แต่งไว้
สำคัญ....มั่นไยยาม...........................ยอ - ติ
ไฉน......เล่าเมายึดให้.......................ห่อนแจ้งจริงไข ฯ
๏ ใจ.....ขุ่นกรุ่นโกรธขึ้ง...................คำมิตร
นั้น........ช่วยฉวยถูกผิด.....................แผ่แจ้ง
สำคัญ....นั่นบัณฑิต...........................ดู - บอก
กว่า........เพื่อนเตือนใช่แสร้ง.............เสาะแย้งแกล้งหยาม ๚ ๛