17 ตุลาคม 2544 06:12 น.
วฤก
กาพย์ยานี ๑๑
๏ ใคร่ครวญควรใคร่คิด......................ใคร่เชยชิดชิดเชยขวัญ
ชื่นชู้ชู้ชื่นกัน.......................................ฝันใฝ่ถึงถึงใฝ่คะนึง
๏ จากไกลไกลจากเจ้า........................พี่คิดเศร้าเศร้าคิดถึง
ไขว่คว้าคว้าไขว่ดึง...............................ดังสุดเอื้อมเอื้อมสุดไกล
๏ นวลน้องน้องนวลสวาท......................อย่าหวั่นหวาดหวาดหวั่นไหว
จงรักรักจงใจ.......................................ใจจ่อจิตจิตจ่อนาง
๏ ห่างหายหายห่างหน...........................ใช่เล่ห์กลกลเล่ห์หมาง
มั่นรักรักมั่นวาง...................................อย่างภูผาผาภูคง ๚
8 สิงหาคม 2544 05:23 น.
วฤก
สัททุลวิกกีฬิตฉันท์ ๑๙
๏ โอบอุ่นเอื้ออนุบาลบ่คร้านทะนุถนอม
โน้มจิตตะพิศพร้อม ประคอง
๏ ไห้โหยหิวก็จะเค้นและหลั่งกษิรกรอง
เอมโอชะอิ่มท้อง บำเรอ
๏ ยามเหนื่อยนอนผิว์สะดุ้งสะอื้นมนละเมอ
ลุกโลมและล้างเพ้อ นิทรา
๏ คราวคลุมไข้ทรมานทุรนทุระทมา
ทนอยู่และรักษา ประชวร
๏ คราวสันต์สุขก็จะสุขและเสพสวนะสรวล
ยิ้มชื่นและแย้มชวน มิคลาย
๏ บุญคุณนี้จะประทับ ณ จิตตะมิสลาย
นบนอบและน้อมกาย ประนม
๏ ยากทดแทนและสนองพระคุณครุมิสม
ซึ่งใดจะเทียบถม ประมาณ
๏ ซึ่งคุณแม่ก็จะคงสถิตยะ ณ มาน
แม่นในฤทัยนาน นิรันดร์ ๚ะ
๘ สิงหาคม ๒๕๔๔
19 กรกฎาคม 2544 06:30 น.
วฤก
๏ ตูคิดตูค่อยร้อย เรียงกลอน
เผยสู่สโมสร แห่งนี้
หมายมิตรมุ่งมาถอน ถมเหนื่อย
ถูกผิดมิตรช่วยชี้ ช่วยสร้างวางเสริม ๚ะ
๏ ตูคิดตูค่อยร้อย ค่อยวางถ้อยเป็นสร้อยสาร
ให้งามตามกลอนกานท์ หวานคำขับจับใจชน
๏ ควานคว้าหาความคำ ยากยอมทำไม่พร่ำบ่น
ค่อยเรียงเสียงส่งจน จารจบบทพจนา
๏ จึงส่งลงให้อ่าน อาจชื่นบานซ่านหรรษา
เพื่อนร้อยถ้อยกลอนมา พากันชมสมชื่นใจ
๏ ไม่อยากให้กากคน เข้าปลิดปล้นค้นควักไขว่
พร่าพรากลากกลอนไป ใช้เพียงเอื้อเพื่อผลตน
๏ แม้นิดมิคิดให้ โถน้ำใจใฝ่แต่ผล
แค่ขวางทางเล่ห์กล ก็บ่นเหน็บให้เจ็บทรวง
๏ ตูคนมิใช่ควาย สูใช่นายอย่าลามล่วง
หัวใจใช่กล่องกลวง หวงศักดิ์ศรีอย่าบีฑา
๏ เกลากลอนกล่อมกลกานท์ เพื่อผลงานสานสูงค่า
หวังเกื้อเพื่อประชา สูอย่าปล้นเพื่อผลตน
๏ นิจจาข้าจะบ้า งานสร้างมาถูกพร่าป่น
โจรถางทางเพื่อตน ทนทานไว้ทำไมตู ๚ะ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟวฤก
หน้าส่วนตัว
1318
