8 ธันวาคม 2544 15:07 น.
วฤก
๑ ๏ โกมุทผุดโผล่พ้น...................ผิวผืนชลล้นหลากสี
ขาวเหลือบเคลือบม่วงมี................งามต่างกันเทพสรรค์ฤๅ ฯ
๏ โกมุทผุดโผล่พ้น.......................ผืนนที
บานแผกแตกพรรณสี...................เสกไว้
ขาวเหลือบเคลือบม่วงมี.................มากหลาก หลายนอ
งามต่างเทพสร้างให้......................ห่มหล้าฤๅไฉน ฯ
๒ ๏ สัตตบุษย์พิสุทธิ์สี....................เรืองรูจีฉวีขาว
ปานแก้วแวววับวาว......................วางประดับกับแหวนทอง ฯ
๏ สัตตบุษย์พิสุทธิ์ล้ำ......................แลขาว
ผุดผ่องมองผาดพราว.....................เพริศแพร้ว
เพียงมณีที่วับวาว..........................วางประดับ
งามรับกับแหวนแก้ว......................ก่องพื้นสุพรรณฉาย ฯ
๓ ๏ สัตตบงกชก้ำ..........................ชมพูคล้ำเคลือบแดงแสง
ปานประดับทับทิมแปลง..................แต่งสวนสวรรค์อันเลิศเลอ ฯ
๏ สัตตบงกชก้ำ...........................กึ่งแดง
สีสดงดงามแสง.............................ส่องพริ้ง
ปานประดับทับทิมแปลง.................ปัทม์เปลี่ยน
เป็นยิ่งสิ่งสิงคลิ้ง............................ค่าล้ำเลอสรวง ฯ
๔ ๏ สัตตบรรณพรรณม่วงคล้ำ.........เคลือบแดงก่ำนำใจหา
เห็นชื่นรื่นนัยนา............................พาภิรมย์ชมชื่นบัว ฯ
๏ สัตตบรรณพรรณม่วงคล้ำ.............เคลือบทา
แดงก่ำจำติดตา...............................แต่นั้น
ยวนใจใคร่หวนหา..........................เห็นอีก
อกชื่นตื่นตาครั้น.............................แค่ใกล้ใจโหย ๚
8 ธันวาคม 2544 01:55 น.
วฤก
๏ กว่าจะแกร่งแข็งได้ในวันนี้
ก็หลายทีทำพลาดอาจถลา
แม้เจ็บจุกปลุกใจให้ลุกมา
อย่ายอมล้ารอนลดหมดแรงใจ
ผิดคือครูดูเห็นเป็นตัวอย่าง
คำกล่าวอ้างเอ่ยไว้ได้ยินไหม
ที่พลั้งพลาดพลาดแล้วแล้วเลยไป
เรียนรู้ไว้สังวรสั่งสอนตน
เยี่ยงอย่างดีมีไว้ให้เอาเยี่ยง
หนทางเพลี่ยงพล้ำเตือนเลื่อนหลงหน
ทนทำดีดีทรงอยู่คงทน
จงเป็นคนมีค่าพาเจตน์จง
เมื่อกล้าแกร่งแข็งได้ในวันนี้
ใช่ไม่มีมองผิดจิตเลอะหลง
ควรพินิจคิดบั่นปัญหาปลง
เพื่อธำรงความแข็งแกร่งปัญญา ๚
7 ธันวาคม 2544 00:57 น.
วฤก
อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑
๏ ยลโยทะกาพรร - ..................ณะก็ผันและแผกสี
แรกออกผลิดอกมี.....................รุจิเหลืองเมลืองพราย
๏ ครั้นกาละผ่านพ้น..................พิศหม่นฉวีฉาย
เป็นม่วงและร่วงวาย..................ระดะใต้วนาวัน
๏ เฉกชนมะพ้นวา - .................ระก็หาจะผิดผัน
ร่างกายก็กลายยัน.....................บ่มิหยุดสะดุดลง
๏ ไม่ควรจะถือมั่น......................เพราะฉะนั้นมิควรหลง
ว่าตนจะอยู่คง.............................คคนางค์มิร้างรอน ๚
6 ธันวาคม 2544 23:16 น.
วฤก
๏ ก่อนเคยรักปักใจให้รักก่อน
หมายเชยซ้อนสมสู่เป็นคู่หมาย
วายชีพด้วยม้วยข้างยามวางวาย
ไยกลับกลายแผกผินสิ้นเยื่อใย
โธ่เดือนเหงาดาวหม่นทนทุกข์โธ่
ไฉนโอ้อกร้อนผ่อนไฉน
ใดใดหมายคล้ายแกล้งแปลงใดใด
คงเปลี่ยนไปแปรผันไม่มั่นคง
อย่าวาดหวังตั้งมั่นนั้นว่าอย่า
หลงชะล่าจะมีใจให้ลุ่มหลง
ปลงเถอะนะอย่าพ้อขอให้ปลง
เวรกรรมส่งจึงช้ำเพราะกรรมเวร ๚
6 ธันวาคม 2544 22:48 น.
วฤก
๏ จะนั่งนอนร้อนรนทุรนร้าย
จะแคลนคลายข่มทุกข์ละทุกข์ถอน
เพราะแปลบปราณปานจะขาดใจขาดรอน
จะเพลาผ่อนฉันใดหรือใดมี
อยากติดปีกบินไปให้ถึงฟ้า
คงรอนราร้อนรุมกุมวิถี
ลมเย็นไล้ให้ชื่นคืนฤดี
ปานนทีนฤมาณความซ่านเย็น
อ่อนร้อนรอนถอนผ่อนตอนก่อนก่อน
เคยสะท้อนสะท้านใจไข้ขุกเข็ญ
เคยปลงใจไม่คิดติดประเด็น
ทุกข์จึงเร้นหลีกลี้หนีหน่ายคลาย
จะนั่งนอนร้อนใจทำไมเล่า
จะซึมเศร้าโศกกระไรหักใจหาย
โลกยังสุขสนุกได้ทั้งใจกาย
ขอเพียงหมายมุ่งรับซึมซับทรวง ๚
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟวฤก
หน้าส่วนตัว
1282
