25 มีนาคม 2551 11:20 น.
วรรธนภิโยกุล
ตอนแรกๆที่คบกันใหม่ๆ
อะไรๆเธอก็ยอมตามใจฉันเสมอ
แต่วันนี้อะไรที่มันเปลี่ยนใจเธอ
ถึงได้เผลอแสดงตัวตนที่แท้จริงออกมา
เคยเอาอกเอาใจสารพัด
ยุงไม่ให้กัดไรไม่ให้ไต่ใครไม่ให้เห็น
เดี๋ยวนี้ไม่เคยห่วงว่าจะร้อนหรือจะเย็น
เห็นแต่คนในครัวที่เป็นคนสำคัญ
ในเมื่อทุกๆอย่างเริ่มเปลี่ยนไป
อะไรดีๆที่ทำให้กลับมองไม่เห็น
เริ่มมองกันเป็นของตายหรือชาเย็น
เริ่มมองกันว่าเป็นนางมาร
แล้วจะทนอยู่กันไปเพื่ออะไร
ในเมื่อความเห็นความเข้าใจเริ่มแปรผัน
ความเข้าใจของ2คนไม่ตรงกัน
และคงไม่มีทางปรับมันให้เหมือนเดิม
พอไม่พอใจหรือโมโหใครก็พาลฉัน
เอะอะก็ใช้ความรุนแรงใส่กันอย่างนั้นหรือ
รู้ทั้งรู้ว่าฉันมันคนไม่คือ
ฉันคนดื้อคนเลว
แล้วจะรั้งฉันไว้เพื่ออะไร
สู้จบๆกันไปคงดีกว่านี้
อย่างน้อยฉันก็ไม่ต้องเจ็บตัวเจ็บใจฟรีๆ
ตกลงตามนี้เลิกกันเถอะเรา
ก็เมื่อก่อนตอนไม่มีเธออยู่ใกล้
ฉันอยากจะไปไหนมาไหนก็ทำได้ตามใจเสมอๆ
แตกต่างจากตอนที่คบกับเธอ
อิสระไม่เคยได้พบเจอเพราะเธอตัดเสรี
อยากลองใช้ชีวิตที่เลือกเอง
ไม่ใช่ต้องอยู่กับนักเลงแบบนี้
คิดจะตบก็ตบอยากตีก็ตี
เธอคิดว่าฉันต้องทนอยู่กับสิ่งนี้เพื่ออะไร
ทุกๆครั้งที่ทะเลาะกัน
เธอก็จะมาขอโทษฉันตอนหลังเสมอ
คนเรามันเจ็บแล้วจำรู้ไหมเธอ
อย่ามาทำเป็นเวอร์เห่อแสดง
24 มีนาคม 2551 18:45 น.
วรรธนภิโยกุล
อาจเป็นเพราะความพลั้งเผลอ
ที่เจอเธอเธอเองก็คงเหงา
จึงเกิดเรื่องราวระหว่างเรา
ที่จะคอยเป็นเงาติดตามใจ
เพียงแค่นึกถึงเรื่องราวครั้งนั้น
หัวใจทำไมต้องไหวหวั่นถึงเพียงนี้
ก็แค่คนสองคนกับคืนเหงาเก่าๆเคยมี
แค่วันเวลาไม่กี่วินาทีที่เรามีกัน
ขอบคุณสำหรับวันเวลาที่มีค่า
ขอบคุณที่ให้รักตอบแทนมาถึงเพียงนี้
ขอบคุณความห่วงใยความหวังดี
ขอบคุณทุกๆนาทีที่เคยมีกันและกัน
เมื่อเราไม่อ่านย้อนเวลาได้
ฉันจะทำใจคิดเสียว่าเป็นเพียงฝัน
จะเก็บเธอไว้ในลมหายใจของทุกวัน
ให้เธอรู้ว่ายังมีฉันที่ยังเฝ้ารอเธอ
ไม่ว่าจะนานสักเพียงไหน
ไม่ว่าอะไรๆจะแปรผัน
แต่ควารู้สึกดีๆที่เรามีให้กัน
จะเก็บมันไว้ในความทรงจำตลอดไป
ขอเพียงเธอไม่ลืมกัน
ขอเพียงไม่ลืมวันเคยชิดใกล้
ไม่โกรธแม้ว่าเธอจะมีใครๆ
แต่ขอให้เก็บฉันไว้ในก้นบึ้งหัวใจก็เพียงพอ
24 มีนาคม 2551 18:31 น.
วรรธนภิโยกุล
เข้าใจในเหตุผล
เธอมีใครหลายคนให้ห่วงหา
จึงได้แต่แอบส่งsmsมา
ได้แต่แอบหวังว่าเธอคงอ่านมัน
24 มีนาคม 2551 18:28 น.
วรรธนภิโยกุล
ไม่เข้าเหมือนกัน
ทำไมต้องไหวหวั่นถึงเพียงนั้น
เพียงแค่เธอหันมาสบสายตากัน
แล้วโลกก็พลันเปลี่ยนสีไป
แต่พออยู่ไปไม่นาน
อาการที่เรียกว่าสันดารเริ่มเปิดเผย
แรกๆคบตบตียังไม่เคย
แต่วันนี้สะบักสะบอมเลยไอ้สาระเลว
ไหนว่ารักนักรักหนา
พอเห็นสาวๆผ่านมาทำตาหวาน
นี่แหละคือสันดาร
ของผู้ชายร่านๆอย่างเธอ
หน้าส่วนตัว
1128
