21 กันยายน 2551 22:20 น.
วรรธนภิโยกุล
เธออยู่ห่างไกล...สายตา
มีฟากฟ้าดินกั้นให้เธอฉันดูเหินห่าง
เมื่ออยู่ไกลความรู้สึกอาจจืดจาง
ลบไปบ้างบางขณะ..แค่ชั่วคราว
แต่รักเราจะเหมือนดาวบนฟ้า
ที่อยู่คู่ฟ้าทุกเวลาแม้วันหนาว
ไม่จืดจางเลือนลางยังแพรวพราว
อยู่กับฟ้าทุกคราคราวไม่ห่างกัน
21 กันยายน 2551 22:12 น.
วรรธนภิโยกุล
ส่งเสียงไปตามโทรศัพท์
ให้เธอได้รับฟังถึงความห่วงใยของฉัน
ถึงอยู่ไกลแค่ไหนแต่หัวใจอยู่ใกล้ๆกัน
ทุกๆวันยังผูกพันธ์อยู่มากมาย
*******************************
เธอจะว่างบ้างไหมนะซักนาที
สักนาทีที่มีคิดถึงฉัน
ขอร้องให้เธอคคิดถึงกัน
คงไม่ทำให้เธอนั้นเสียเวลามากไป...ใช่ไหมเธอ
21 กันยายน 2551 22:07 น.
วรรธนภิโยกุล
เธอมีใครฉันไม่ว่า
แต่ขออย่าพามาให้ฉันเห็น
ฉันไม่อยากจะเป็นผู้ร้ายจำเป็น
ทนไม่ได้ที่เห็น......เธอควงใคร
---------------------------------------------
ก็เพราะมีเธอและฉัน
ทุกๆวันจึงสุขสรรค์แต่งแต้มสี
เพราะความรู้สึกส่วนลึกที่สองเรามี
รักจึงเพิ่มทวีต่อเติม.....อีกมากมาย
21 กันยายน 2551 22:02 น.
วรรธนภิโยกุล
แม้ไม่ใช่คนสวยเลิศเลออย่างเธอฝัน
แต่ความจริงใจที่มีให้เธอนั้นไม่เคยจางหาย
จะรักเพียงเธอคนเดียวตราบจนตัวตาย
ไม่มีวันเสื่อมคลายจางหายรักๆเธอ
....................................................
16 กันยายน 2551 08:54 น.
วรรธนภิโยกุล
นับจากวันนั้น
วันที่เธอทิ้งฉันต้องยอมรับความจริงแม้ว่ามันไม่ง่ายเลย
นับจากวันนั้น
ฉันก็เจอเค้าเค้าที่คอยเช็ดน้ำตาคอยดูแลไม่ห่าง
อย่างรู้เค้าบอกกับฉันไว้ให้รอ ไม่เคยทิ้งพันที่ผ่านอยู่ข้างฉัน
และแล้วและเราทั้งสองก็ได้คบ
แล้วไปด้วยดีทำไม เธอกลับมา เอาตอนนี้
คนหนึ่งเค้าชั่งดีกับฉันจะทิ้งเค้าลงยังไง
คนหนึ่งเคยทิ้งไป แต่รัก ไม่เคยจางหาย
ฉันไม่ใช่เจ้าหญิงจากไหนแต่คงต้องเลือกสักทาง ทางที่รักสามเศร้าต้องเจอ
นับจากวันนี้
ฉันต้องเข้มแข็งระหว่างคนที่รักเรา หรือว่ารักครั้งก่อนอย่างรู้เค้าบอกกับฉันไว้ให้รอไม่เคยทิ้งกันที่ผ่านอยู่ข้างฉัน และแล้วและเราทั้งสองก้อได้คบ แล้วไปด้วยกันได้ดีทำไมเธอกลับมาเอาตอนนี้
คนหนึ่งเค้าชั่งดีกับฉันจะทิ้งเค้าลงยังไง
คนหนึ่งเคยทิ้งไป แต่รัก ไม่เคยจางหาย
ฉันไม่ใช่เจ้าหญิงจากไหนแต่คงต้องเลือกสักทาง ทางที่รักสามเศร้าต้องเจอ
หน้าส่วนตัว
720
