26 กันยายน 2555 19:24 น.

สุขสุดท้าย

ตั้งแต่ตื่นลืมตามาดูโลก
ทั้ง สุข โศก หิว เหงา เคล้าทุกสิ่ง
ทั้ง ดี ร้าย เจ็บทุกข์ ล้วนเรื่องจริง
เติบโตยิ่งรับรู้ สู้กับมัน
เราพากเพียรเวียนตามกระแสโลก
อุปโลกน์ ว่าพัฒนาว่าสร้างสรรค์
กลับพอกพูนกิเลส อาเพศพันธุ์
จวบจนวันวัยชรา มากล้ำกราย
มิทันได้สร้างทุนบุญกุศล
มิทันได้ฝึกฝนธรรมทั้งหลาย
มิทันได้เรียนรู้การเตรียมตาย
มิทันหาย หลงยึดติด ชีวิต เรา
ตื่นขึ้นมารู้รับกับความจริง
ก่อนทุกสิ่งสลายไปคืนให้ เขา
ไม่ หลงตาย ผ่อนคลายจิต วิญญาณเบา
ขอรับเอาสุขสุดท้าย คือตายดี