เมื่อยามเราล้มลงที่ตรงพื้น พ่อหยิบยื่นมือมาพาลุกใหม่ อีกคราเราเศร้าสลดรันทดใจ พ่อซับไล่น้ำตาพาชื่นบาน พ่อแบกฉันขึ้นหลังทั้งพาเที่ยว ฉันกอบเกี่ยวความสุขสนุกสนาน เหวี่ยงฉันแทนชิงช้าพาสำราญ ฉันกล้าหาญเพียงพอพ่อสร้างมา จึงกล่าวได้ทุกวันที่ฉันรอ เป็นวันพ่อทุกวันนั่นแหละหนา ขอชวนเชิญเหล่าบุตรและธิดา ตั้งสัจจาเหนียวแน่นตอบแทนคุณ