23 สิงหาคม 2545 21:57 น.
วรรณกาญจน์
มาลย์มัวเมาหมิ่นแม้น มืดมน
ทุกทิศทางทุกข์ทน เทิ่งแท้
คนเคยคบคิดค้น คลาคลาด
เริ่มริรักร่อแร่ รักร้าย ราวร่าหุ์
20 สิงหาคม 2545 03:03 น.
วรรณกาญจน์
ในคืนหนาวดาวระยับประดับฟ้า
น้ำคลอตาเวลาหวนทวนความหลัง
คืนนั้นนั้นฉันอยู่คู่เธอละเมอฟัง
พรายความหวังยังคงอยู่มิรู้คลาย
คงเพียงเพ้อเธอยังอยู่เคียงคู่ฉัน
และเพียงฝันอันเลือนรางเจียนจางหาย
เธอร้างไปไกลเกินคว้ามาเคียงกาย
รักมลายสลายสิ้นเธอผินลา
ในคืนนั้นลั่นวาจาคำว่ารัก
ช่างแน่นหนักรักจากเธอใจเผลอหา
แต่คืนนี้ที่ฉันเหงาเคล้าน้ำตา
รอเธอมาคอยซับกลับไร้เงา
15 สิงหาคม 2545 10:26 น.
วรรณกาญจน์
บ้านของฉันนั้นมีแมวอยู่สองตัว
ไม่น่ากลัวแต่น่ารักนักเจ้าเหมียว
ชื่อ สนุ้ก กับ น้ำตาล แสนปราดเปรียว
และชอบเที่ยวซุกซนไปได้ทั้งวัน
เจ้าสนุ้กมีสีดำสลับขาว
หางที่ยาวคอดตรงปลายดูน่าขัน
เจ้าน้ำตาลแสนสุดซนที่ลูกมัน
ชอบพัลวันปีนป่ายดูคล้ายลิง
สองแม่ลูกหลับสบายที่ปลายเท้า
พอรุ่งเช้าบิดขี้เกียจแล้วต้องวิ่ง
ออกสู่ลานดินกว้างขาเป็นระวิง
ปล่อยทุกข์ทิ้ง เอาดินกลบลบกลิ่นลอย
แล้วหวนกลับสลับขามาสู่บ้าน
ปีนดูจานอาหารตาละห้อย
เราก็มองเขาร้อง เมี้ยว แกล้งให้คอย
แล้วค่อยเท วิสกัส ให้กัดกิน
สิ้นเวลารับประทานอาหารโปรด
ก็กระโดดวิ่งเล่นกันจนวันสิ้น
วนเวียนอยู่เช่นนี้เป็นอาจิณ
ให้ตายดิ้น! อยากเป็นแมวแล้วเพื่อนเอย
11 สิงหาคม 2545 20:24 น.
วรรณกาญจน์
แปดปีแล้วที่เราเคยเฝ้าห่วงใย
แปดปีนั้นได้จากไปไม่คืนหลัง
แปดปีแล้วที่ฉันอยู่ตามลำพัง
แปดปีแล้วที่ฉันยังไม่ลืมเธอ
มาปีนี้ขอล้างใจให้สะอาด
ไม่อยากพลาดบังคับใจไม่ให้เผลอ
นึกขอบใจในอดีตที่มีเธอ
เป็นครูสอนไม่ให้เพ้อหากเจอใคร
แต่อันว่าความรักช่างร้ายกาจ
เก่งกว่าปราชญ์เหนือกว่าเซียนเป็นไหนๆ
ปราชญ์พร่ำสอนเซียนแผลงฤทธิ์ซักเพียงใด
มิอาจโน้มใจให้เบื่อเมื่อรักมา
ขอลบอาถรรพ์เลขแปดให้หายขาด
ไม่กลัวแม้นอาจตรอมใจในวันหน้า
ฉันจะแกร่งทั้งกล้ารักและบอกลา
นำแปดปีที่มีค่ามาเป็นครู
7 สิงหาคม 2545 20:16 น.
วรรณกาญจน์
แม่ของฉัน นั้นเป็น คนสดใจ
แม่เลี้ยงดู ลูกให้ เป็นสุขขี
แม่ไม่เคย นำความทุกข์ มาราวี
แม่คนดี อาจเก็บไว้ เพียงคนเดียว
แม่บอกว่า ตอนเล็กๆเราเลี้ยงง่าย
แม่บอกว่า พอโตไปทำไมเฮี้ยว
แม่บอกว่า จะไม่คลอดมาแล้วเชียว
แม่บอกเอ๊ะ! นึกอีกเดี๋ยวก็เสียดาย
แม่ไม่เคย ฝากลูกให้ ใครอื่นเลี้ยง
แม่อาจเคย ทำลูกเดี้ยง หล่นบ้านหาย
แม่ก็กลับ มาดูแล จนสบาย
แม่บอกต๊าย! ลูกคนนี้ดวงดีจัง
แม่คอยบอก ให้ฉันนั้นกระทำดี
แม่บอกทุกคนมีกรรมแต่หนหลัง
แม่บอกให้ ทำทุกสิ่งระมัดระวัง
แม่บอกให้ ตั้งอยู่ในคุณธรรม
แม่จ๋าแม่ ลูกคนดีขอประกาศ
แม่คงอาจ ได้รับรู้แล้วต้องขำ
แม่จ๋าลูก ขอสัญญาจะจำคำ....
ที่แม่พร่ำ ร่ำสอน แต่ก่อนกาล
แม่ไม่ต้อง มีกังวลลูกคนนี้
แม่นั้นเลี้ยง มาแสนดีสุดกล่าวขาน
แม่ฉันมี ความรักให้ดุจตำนาน
แม่ของลูก ศศิกาญจน์ ค่ะท่าน เอย
หน้าส่วนตัว
710
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟวรรณกาญจน์
