9 ตุลาคม 2545 20:10 น.
วรรณกาญจน์
ช่วยสอนฉันช่วยสอนให้เก่งได้ไหม
ช่วยสอนไปช่วยสอนหน่อยอย่าถอยหนี
ช่วยสอนเร็วช่วยสอนมาอย่ารอรี
ช่วยสอนทีช่วยสอนก่อนจะสอนคืน
ถ้าสอนแล้วถ้าสอนดีมีของให้
ถ้าสอนแล้วถ้าสอนได้ไม่ขัดขืน
ถ้าสอนแล้วถ้าสอนให้ฉันยั่งยืน
ถ้าแล้วแล้วถ้าสอนฝืนก็บอกลา
เรียนจากเธอเรียนจากไหนไม่อาจสู้
เรียนจากเธอเรียนจากผู้ชอบศึกษา
เรียนจากใครเรียนจากไหนไม่นำพา
เรียนจากตาเรียนจากใจใช่จำทน
สบตาเธอสบตาไปให้เรียนเก่ง
สบตาแล้วสบตาเล็งคงเห็นผล
สบตาเรียนสบตาฟังดั่งต้องมนต์
สบตาคนสบตาผิดติดตาแดง!
8 ตุลาคม 2545 23:22 น.
วรรณกาญจน์
ศัลย์เสริมสวยส่งสร้าง.............สีสัน
เนื้อหนั่นนงค์นวลนันท์.............แน่น้อง
กรอเกลากรีดกลืนกลั่น.............กรามกัด
ริ้วร่องราบเรียบร้อง..................ร่ารื้นเริงรมย์
8 ตุลาคม 2545 23:17 น.
วรรณกาญจน์
ปูซานเกมเริ่มแล้ว...............ดีใจ
เร็วร่วมเชียร์ทีมไทย.............ก่อนสิ้น
เหรียญทองอยู่แสนไกล.......ก็เปล่า เพื่อนเอย
เชียร์สุดใจแดดิ้น................หากแพ้อย่าตรม
อันหัวใจแก่นแท้.................กีฬา
สามัคคีนำพา....................เพื่อนพ้อง
การแข่งขันจึงมา................รองอยู่
ราวพี่ดูแลน้อง...................ช่วยให้ใจสมาน
หรือมีมารล่อรั้ง..................ภายใน
เราจึ่งหลงลืมไป.................หมดสิ้น
คอยชิงเด่นชิงชัย................กันก่อน
ยาวิเศษเพียงลิ้น................เอ่ยเอื้อนคำคม
ครองเหรียญทองมั่นแม้น.....สำคัญ
คงไม่เทียมใจอัน.................เสิศแท้
สองมือจับมองกัน...............แลกล่าว
ขอร่วมยินดีแม้....................พ่ายแพ้โดยเธอ
8 ตุลาคม 2545 00:24 น.
วรรณกาญจน์
ร้องหาเธอเธอไม่ยินเสียงร้องหา
คิดถึงพาพาใจฉันนั้นคิดถึง
รำพึงห่วงห่วงใยเธอจึงรำพึง
ดูเธอจึงจึงรู้แน่แค่ดูเธอ
อยากบอกรักรักกับเธอใจอยากบอก
ลองเพ้อหยอกหยอกไปได้แต่ลองเพ้อ
ละเมอจริงจริงนั่นเสียงฉันละเมอ
รักเธอเก้อเก้อก็ไม่ไฝ่รักเธอ
7 ตุลาคม 2545 00:09 น.
วรรณกาญจน์
ใครบอกรักใครบอกไว้ริมใบหู
ฉันรับรู้ฉันรับไว้ในคำกล่าว
มาบอกหรือมาแกล้งหยอกหลอกให้ร้าว
ฟังแล้วหนาวฟังแล้วกลัวหัวใจคน
ไม่รักใครไม่เคยรักอยากให้รู้
เธอแลดูเธอมาถามฉันสับสน
ใจเริ่มอ่อนใจเริ่มไหวดั่งไฟลน
ตอบซักหนตอบดีไหมใจลังเล
ขอหน่อยนะขอเวลาฉันสักนิด
ลองนั่งคิดลองตรองไปอาจใจเขว
คิดไม่ออกคิดไม่เป็นฉันรวนเร
อาจหันเหอาจตอบไม่ไงล่ะเธอ
โอ๋อย่างอนโอ๋อย่าหงอยพลอยสงสาร
เห็นรอนานเห็นนั่งเศร้าฉันเลยเผลอ
รีบไปหน่อยรีบบอกใหม่ได้ไหมเออ
ฉันรักเธอฉันรักตอบชอบไหมเอย