สายฝนหลั่งไหลรินระรื่นเรี่อย ลมพัดเฉี่อยฉิวๆละลิ่วหา เสียงจากจิตไหวๆในอุรา สุดเหว่ว้าเศร้าสร้อยน้อยฤทัย จะมีใครไหนหนอพนอจิต คอยคู่คิดเคียงข้างสร้างทางใหม่ ทางแห่งรักร้อยเรียงข้างเคียงใจ ทางสวยใสดุจฟ้าจางหลังฝนริน
บนถนนหนทางช่างมากหลาย ทางมากมายก้าวเดินเพลินหนักหนา แม้หลงทางวกวนเดินไปมา ในไม่ช้าคงพบบรรจบกัน แต่เส้นทางของใจช่างยากนัก ทางความรักวกวนไม่สุขสันต์ มีขวากหนามรุมล้อมพันลวัน ทางใจนั้นยากแท้สุดก้าวเดิน