10 สิงหาคม 2545 22:07 น.
วนา
เปล่งประกาย ทอแสง แห่งคืนค่ำ
ดั่งดื่มด่ำ ดวงดาว พราวไสว
ภูผางาม ตระหง่านหล้า สุดฟ้าไกล
ดาวน้อยใหญ่ อยู่ปลายฟ้า ภูผาเงิน
ด้วยสายตา ที่มองเห็น เช่นใกล้ชิด
แนบสนิท เคียงใกล้ ไม่ขัดเขิน
ความเป็นจริง นั้นแสนไกล กันเหลือเกิน
ดาวคงเมิน หลบเหลี่ยมผา คราอรุณ
ไม่อยากให้ คืนวัน นั้นเศร้าโศก
อยากให้โลก นี้นั้น พลันหยุดหมุน
หยุดตรงที่ เป็นวัน ฉันและคุณ
แสนอบอุ่น อยู่กับดาว คราวเคียงตา
หยุดเอาไว้ คืนวัน ที่ฉันใหล้
หยุดเอาไว้ ดาวเดี่ยว เหลี่ยมภูผา
แม้จะเป็น แค่เพียง ภาพลวงตา
ขอเพียงว่า มีสักวัน ฉันใกล้เธอ
หน้าส่วนตัว
1076
