14 กรกฎาคม 2549 03:31 น.
วนัสนันท์
หมอกเบาบาง...แม้เพียงจางยังพร่างจิต
ยามแนบชิด ใจสนิท....ดั่งคิดฝัน
ระรวยเย็น เป็นประกาย ไอแจ่มจันทร์
สยบหยุด...ฉุดคืนวัน นิรันดร์กาล
หากแต่นานผ่านเลยไป...ไยแปรเปลี่ยน
หมอกไอจางย่างวนเวียน เยี่ยงวันหวาน
แต่เหตุใดเคืองระคาย....ได้พบพาน
เพียงน้ำตา...พาใจจารณ์จิตจ่อมจม
ฤาเธอเป็นเช่นควันไฟหาใช่หมอก
มาลวงหลอกเพียงให้รักแล้วขื่นขม
ลมพัดพาคืนกลับมา...เพียงตรอมตรม
จงโง่งมจมใจเจ็บ...เก็บไอควัน
บอกได้ไหม...เป็นควันไฟหรือไอหมอก
หากต้องชอกช้ำใจให้แสบสัน
ขอฉันเตรียมเลี่ยมหัวใจด้วยคืนวัน
มิอยากพันกาลพันอื่นด้วย...หมื่นน้ำตา
หน้าส่วนตัว
2496
