19 เมษายน 2548 07:08 น.
วนัสนันท์
ใจเจ้าเอยไยไม่เอ่ยคำขานไข
อย่างไรหนอขอคำตอบ...ให้เป็นไป
หาใช่ติดในบ่วงใจให้ตรอมตรม
รักยิ่งรักเกินประจักษ์คำรับรู้
ห่วงแสนห่วงเกินมองดูด้วยตาเห็น
คิดยิ่งคิดคิดถึงหนึ่งเช้าเย็น
ย้ำค่ำคืนมิมีเว้นเช่นแสงดาว
หากแต่ใจยังใคร่ครวญยังชวนนึก
หลายเงื่อนไขให้ตรองตรึก....แสนเหน็บหนาว
ทางยาวไกลยากไร้...ไร้แสงดาว
หลายเรื่องราว...เพียงแค่กล่าวยังเศร้าใจ
ไยลังเลเรรวน...ควรแล้วหรือ
รักแค่รัก...เขาเล่าลือ...พอที่ไหน
คงมิถึงครึ่งความตาย ... ไม่เท่าไร
ฟังเถิดใจ ฟังที...พลีกายวอน
******************************
ใจเจ้าเอยเอ่ยไม่ฟังคงพลั้งพลาด
ยิ่งบังอาจหมายมาดใจ...รักหลอกหลอน
น้ำตาเอ่อ...จะรินไหลใจเปียกปอน
รักเพียงใด...ไม่สะท้อน...เกินใจตน