23 ตุลาคม 2547 12:41 น.
วนัสนันท์
คืนเดือนดับรักลาลับกับแสงเดือน
ใจลางเลือนยังเคลื่อนลอยคอยความฝัน
ฟ้ามืดมัวสลัวเศร้า...เฝ้ารำพัน
ยังงงงันเหตุใดฝันพลันพร่าจาง
น้ำค้างพรมระทมใจให้หนาวเหน็บ
ยิ่งกว่าเจ็บยังเก็บรัก หักใจขวาง
กับเหตุผล ทนจมปลักรักเลือนลาง
บนเส้นทางเธอหมางเมอนเกินย้อนคืน
ดาวระยิบกระพริบพรายรายรอบฟ้า
ใจอ่อนล้ายิ่งอาวรณ์ถอนใจฝืน
ดาวจ๋าดาวหนาวเหลือเกิน...เกินหยัดยืน
เช้ายามตื่นยังฝืนรอแม้ท้อใจ
คืนเดือนดับยังจับเจ่าเฝ้าเหงาหงอย
รักเลื่อนลอยรอคอยจันทร์วันสดใส
จันทร์กลับมาคงปราณี...ดีกับใจ
ช่วยห่วงใยดวงใจเศร้าเฝ้าแต่รอ
รักหมดใจเหตุอันใดไม่คืนตอบ
ดาวยังปลอบยังมอบหวังดังร้องขอ
ดาวรอจันทร์ฉันรอเขาเฝ้าแต่รอ
ร่วมถักทอสานฝันวันแสนไกล
14 ตุลาคม 2547 22:21 น.
วนัสนันท์
สายเอ๋ยสายลมหนาว
พัดพร่างพราวร้าวฤดี
รักเอยรักที่มี
ไยวันนี้ลอยกับลม
สายเอ๋ยสายลมซ้ำ
ทำใจช้ำย้ำขื่นขม
เพียงเพราะเจ้าสายลม
ทำใจตรมระทมนาน
จะลืมได้กี่ครั้ง
สายลมยังพัดเรียกขาน
รักเก่าอันยาวนาน
ยังระรานความทรงจำ
ตอกย้ำความรู้สึก
ให้ยังนึก...รักครอบงำ
ชะตาพาระกำ
ให้ชอกช้ำ...รักเดียวดาย
ลมเอยเคยรู้ไหม
รักในใจไม่ห่างหาย
เนิ่นนานจนวันตาย
รักมลาย...เพียงใจเธอ
รักฉันนั้นมั่นคง
รักยืนยงคงเสมอ
รักนะ..รักเพียงเธอ
ขอพร่ำเพ้อ...กับสายลม
12 ตุลาคม 2547 19:10 น.
วนัสนันท์
หากรักนี้เป็นได้แค่ความฝัน
ขอคืนวันอย่าผันไปให้ฉันตื่น
ขอนิทราพาไปในค่ำคืน
ขออย่าฟื้นตื่นอีกเลย...เอ่ยเว้าวอน
จะยอมเป็นเจ้าหญิงที่นิทรา
ไม่ตื่นมาหาความจริงสิ่งหลอกหลอน
หากต้องพบความจบสิ้นเธอจากจร
จะขอนอนตลอดกาลให้ผ่านไป
เป็นเจ้าหญิงไร้เจ้าชายหมายมาปลุก
อาจไร้สุข ... มิขอลุก ตื่นไปไหน
รักข้างเดียวเจ็บซ้ำซากลำบากใจ
จะอย่างไรคงไม่คิดผิดจากเดิม
หากเกิดมาครานี้...ได้แค่รัก
ขอสมัครปักใจยอมพร้อมเสมอ
จะยอมเป็นเช่นเจ้าหญิงนอนละเมอ
มิขอเจอความจริง...สิ่งปวดใจ
11 ตุลาคม 2547 14:58 น.
วนัสนันท์
.......................จากทรวงใน
ใช่เพ้อฝันรำพันพร่ำเพียงย้ำจิต
รักหมดใจหาได้คิดพินิจไม่
ขอโทษทีคนคนนี้มิเจียมใจ
ตลอดมา...ตลอดไปใจยืนยัน
มาเสนอเพียงคำพูดพิสูจน์ไหม
รักจริงจังมิยั้งใจไว้เผื่อฝัน
มาแค่เอ่ยเฉลยใจให้รู้กัน
แค่เท่านั้น ... เท่านั้นเอง อย่าเกรงใจ
ก็แค่รัก...หมดใจ ไม่มีเผื่อ
สิ่งที่เหลือเชื่อชะตาฟ้ามาไข
อยู่ตรงนี้...สิ่งที่มี ที่เป็นไป
ฉันพอใจไม่ดิ้นรนดลใจเธอ
ใช่เพ้อฝันรำพันพร่ำ...แค่ย้ำจิต
เปล่าทวงถามตามหาสิทธิ์ลิขิตไหน
มาบอกรัก...ใช่บอกลา อย่าตกใจ
เรื่องต่อไป ฉันให้เธอ...เสนอความ
มาบอกรัก...แค่นี้เองอย่าเกรงกลัว
เรื่องส่วนตัว กับคำตอบของคำถาม
ฉันรับได้ ทุกความจริงสิ่งนิยาม
แค่มาถามด้วยหัวใจ....โปรดใคร่ครวญ
1 ตุลาคม 2547 10:24 น.
วนัสนันท์
อย่าบอกกันได้ไหมให้ไกลห่าง
ยังไม่จาง รักเธอ...ยังอยากฝัน
ขอยืนอยู่ตรงนี้เพื่อแบ่งปัน
แสงตะวันรอบกายไม่จากไป
ขอร่วมใช้ผืนดินที่หยัดยืน
เช้ายามตื่นยังอยากเจอไม่เผลอไผล
ยามมองหาได้สบตาอีกต่อไป
สิ้นสงสัย อยู่ทำไม ... เพื่อรักเธอ
ยังอยากรักต่อไปอีกเรื่อย-เรื่อย
ยังไม่เหนื่อยเมื่อยหัวใจ...รักเสมอ
หนึ่งชีวิตคนนี้ที่มีเธอ
แสนสุขใจดั่งโลกเจอแสงตะวัน
สถานะอย่างไรไม่เคยสน
มิใช่คนรักกันดั่งเคยฝัน
ช่างประไร...อย่างไร ไม่สำคัญ
แค่มีเธอร่วมคืนวันฉันยินดี
จะขออยู่เงียบ-เงียบ ไม่ส่งเสียง
ขอแค่เพียง มองเห็น เธอคนนี้
วันจะผ่านกาลเลือนลบ...ทบทวี
อยู่ตรงนี้รักที่มีไม่มลาย
เปล่าหรอกเธอฉันเปล่าจมอยู่กับฝัน
แต่บางวันความจริงมันโหดร้าย
เปล่ายากฝันหลอกใจไปจนตาย
แต่ขอสุขง่าย-ง่ายได้ไหมเธอ
หน้าส่วนตัว
1662
