22 สิงหาคม 2547 21:37 น.
วนัสนันท์
ไล่เธอไปด้วยใจไม่แยแส
จะเหลียวแลทำไมคนเจ้าชู้
เหตุและผลสิ่งที่เป็นเธอเห็นอยู่
อย่างที่รู้ฉันไม่ทน...คนหลายใจ
มองคนอื่นหมื่นพันทุกวันพบ
จะให้จบแค่ฉันเฉย..ได้ที่ไหน
แค่เธอรัก..ฉันต้องทน หรืออย่างไร
แค่ที่ 1 รู้หรือไม่ มันไม่พอ
-------------------------------------------
ถึงวันนี้ ได้ทุกอย่างตามใจคิด
ฉันลิขิตเองกับมือ ทุกคำขอ
แต่รู้ไหมเมื่อเธอไป...ใจมันรอ
ง้ออีกที ได้มั้ยหนอ...จะยอมความ
กลับมาหน่อยได้ไหม...นายตัวร้าย
มาทำลายหัวใจที่เงียบเหงา
ไม่มีเธอมันหนาวใจ...มิใช่เบา
กลับมาเป็นเช่นวันเก่า...เท่านั้นพอ
ยอมแล้วนะคนดี..ฉันยอมแพ้
เธอจะแลจะมองใคร ตามใจขอ
มองไปเถอะ มองไป มองให้พอ
ฉันเป็นต่อ ที่ใจเธอ ในกำมือ
จะยอมทนคนอย่างเธออีกสักครั้ง
เธอพลาดพลั้งจะทำใจจะไม่ถือ
จะไม่ฟังคำคนไหนใครร่ำลือ
แต่จำไว้..อย่ามีหือ..เอาใจคืน
20 สิงหาคม 2547 20:39 น.
วนัสนันท์
สุ้มเสียงความเหงาสนั่น
ใจยังรำพันฝันใฝ่
จากพรากจากลาอาลัย
ร้อยคืนผ่านไปไร้เธอ
เหว่ว้าวังเวงอ้างว้าง
ภาพเธอกระจ่างเสมอ
จดจำจับจิตเพียงเจอ
ร้อยคำพร่ำเพ้อจากใจ
ชีวิตมีเธอดั่งฝัน
จากพรากจากกันฝันหาย
รับรู้...ยังรักจนตาย
ชีวาวางวายไม่ลืม
จันทราร่ำลาฟ้าหม่น
อีกคืนอีกคนทนเหงา
ฝันงามยามตื่น...ยืนยาว
สัมผัสเพียงเงา...อีกนาน
7 สิงหาคม 2547 12:32 น.
วนัสนันท์
เพียงพบเพื่อพลัดพราก
จำใจจากพรากจากใจ
ลิขิต...คือของใคร
ไยท่านไร้ซึ่งปราณี
ให้เรียนรับรู้รัก
เพียงทายทักแล้วจากหนี
แล้วตรมขมฤดี
เหลือชีวี...ไร้วิญญาณ
เบื้องบาทศิโรราบ
ขอท่านทราบคำข้าขาน
หากด้วยกรรมระราน
ขอผันผ่าน...ชาตินี้ไป
โศกเอยมิสิ้นโศก
ช้ำด้วยโชค...หรืออย่างไร
ร้างลามิลาไกล
มิลบไป ใจมิเลือน
ร้อยรักขึ้นบูชา
ด้วยรักข้ามิแชเชือน
วอนฟ้าและดาวเดือน
อย่าตักเตือนด้วยน้ำตา ...
5 สิงหาคม 2547 18:38 น.
วนัสนันท์
เธอว่า...
คำกวี จะให้ดีต้องหารครึ่ง
แบ่งเอาไป กึ่งหนึ่ง..วาทะศิลป์
อีกที่เหลือค่อยเชื่อถือคำได้ยิน
ต้องฝึกไว้ เอาให้ชิน...อันตราย
เธอบอกฉันมันกวีโดยวิญญาณ
อักษรา หากได้อ่าน พานใจหาย
ยังยืนยัน ย้ำคำ..อันตราย
ไม่ระวัง จะเสียดาย หัวใจตน
โธ่..คนดี พูดแบบนี้ มีที่ไหน
ถ้อยคำกล่าว เล่าออกไป..รับรองผล
มิใช่หวาน หว่านไปทั่ว ทุกตัวคน
คำหวาน-หวาน หว่านเวียนวน อยู่คนเดียว
เธอตีความ คำฉัน ... วาทะศิลป์
ระวังใจ เมื่อได้ยิน .. ไม่แลเหลียว
ที่รักจ๋า มันน่ากลัว..แบบนั้นเชียว
เมื่อความจริง เธอคนเดียว...เจ้าของใจ
เมื่อรักเธอ รักเธอ อยู่ตรงนี้
ให้ไปบอก คำดี-ดี กับคนไหน
เมื่อคิดถึง คิดถึง หมดหัวใจ
คิดถึงเธอ เขียนถึงใคร ไหนบอกที
ระวังเถิด ระวังไป พอใจเพชร
หารสองเหรอ .. เอาให้เข็ด อย่าคิดหนี
จะรักเธอให้ล้นใจ..เลยคนดี
มองตากัน แล้วบอกที ไม่เชื่อใจ
20 กรกฎาคม 2547 17:43 น.
วนัสนันท์
หากเพียงเสียงกระซิบ
ที่ไกลลิบอยู่ปลายฟ้า
แว่วผ่านนภนภา
มาบอกลา...ก่อนห่างไกล
ใจเอยคงเอ่ยคำ
ให้จดจำจนจับใจ
คนเดียวจะเดียวดาย
จนวันตาย...ไร้ใครเคียง
รับรู้..ต้องไร้รัก
คงรู้จักจะพอเพียง
น้ำตามิเรียบเรียง
เคียงข้างฝันทุกวันไป
หากว่านภาหม่น
ช่วยผ่อนปรน..ให้ทนไหว
สาดแสง..มิร่ำไร
ฉายไอเศร้า..ให้เคล้าทรวง
อย่างไร..แล้วไงหนอ
สิ่งที่ขอ..ฟ้าแหนหวง
ส่งให้...แต่ลมลวง
มิอาจทวง..เธอจากจันทร์
หน้าส่วนตัว
1136
