7 กันยายน 2552 13:16 น.
วชรกานท์
เพียงเข้าบ้านกลอนไทยใจอบอุ่น
ความว้าวุ่นจางหายคลายหม่นหมอง
กำลังใจได้รับประคับประคอง
ได้เพื่อนพ้องเพียงหยอกล้อก็สราญ
ทุกบทกลอนล้วนกรองวัจนา
สื่อภาษาดิ้นได้ไหวสะท้าน
สัมผัสนอกสัมผัสในไร้เทียมทาน
วชรกานท์ปลื้มใจไทยกวี
เดินเข้าบ้านได้ดีอย่างที่คิด
ละเลงลิขิตท่วงท่าสง่าศรี
ได้เรียนรู้บทกลอนสุนทรวจี
จากพี่พี่น้องน้องเพื่อนพ้องกลอน
บางครั้งระบายถ่ายความคิด
บางครั้งเล่าชีวิตอุทาหรณ์
บางครั้งอารมณ์ดีกวีสุนทร
บางครั้งเว้าวอนออดอ้อนครวญ
4 กันยายน 2552 16:16 น.
วชรกานท์
ยิ่งมองนานยิ่งหวานปานน้ำผึ้ง
ยามยิ้มซึ้งถึงใจชวนใฝ่ฝัน
ยามสบตาดั่งฟ้ามาฟาดฟัน
จิตไหวหวั่นสั่นกลั้วดังรัวกลอง
จึงอดใจให้ดีมีแค่หนึ่ง
ทำไมจึงยากข่มใจไปเป็นสอง
มาลียั่วยวนใจผกากรอง
ผีเสื้อหมายปองภุมรินทร์
เอะ...สลับกันได้ไง
ใจต่อใจสมปองดังถวิล
ผกากรองยั่วเย้าภุมรินทร์
ภมรบินโฉบหามวลมาลี
ยิ่งเขียนกลอนนานไปให้สับสน
อลวนคนอ่านพานหน่ายหนี
อันเกสรผู้เมียของมาลี
สมฤดีหากมีหมู่ภมร
ทั้งดอกสมบูรณ์เพศฤๅไม่สม
ภมรชมกลับกลายถ่ายเกสร
ดอกผสมน้ำหวานได้ภมร
คนเขียนกลอนได้แต่ฝันรำพันพล่าม
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟวชรกานท์
หน้าส่วนตัว
1259
