ถึงงานหนักยังรักเธอเสมอนะ ไม่ลดละย่อหย่อนลงจงใจภักดิ์ คราเจอะลับลวงพรางพานคิดหนัก กลัวเสียหลักเลี้ยวลงหลงทางเดิน ถึงงานหนักยังรักเธอดังใจนึก ช่างพิลึกคราเปลี่ยนใจให้ขัดเขิน ต่างจากเธอผจญหน้ามิกล้าเผชิญ ได้แต่เดินตามทางเหินห่างกิ๊ก ถึงงานหนักยังรักเป็นที่สุด ยากยั้งหยุดนงนุชมาหยอกหยิก ใจระรัวตัวสั่นพรั่นระริก เสียงกระเซ้ากระซิกยั่วใจนัก ถึงงานหนักยังรักเธอด้วยดวงจิต ไม่เคยคิดนอกกายให้ประจักษ์ เพียงนอกใจไม่เสียหายเท่าใดนัก มิหลายรักมีใจให้หนึ่งนาง