24 สิงหาคม 2551 16:26 น.
วชรกานท์
เดินทางกลางดงพงศ์ปราชญ์
ผงาดท่ามผู้รู้ภาษา
ใส่ความคิดลงในอักษรา
สารสื่อผ่านน่านนภาสถาพร
จำเจจำใจใฝ่รู้
ซ้ำผู้ซ้ำสารอุทาหรณ์
อ่านข้อความตามสื่อโคลงกาพย์กลอน
เป็นทุนรอนทางปัญญาหาใส่ตน
แนวทางความคิดลิขิตเขียน
คำเรียนมุตโตต้องฝึกฝน
จำมาเล่ากล่าวอ้างในทางตน
เลยวกวนเวียนว่ายสไตล์เดิม
สิ่งที่ครูบาท่านสอน
บทกลอนอิงอ้างได้สร้างเสริม
จึงติดอยู่มิรู้สร้างทางเพิ่มเติม
คิดริเริ่มสิ่งใหม่ในทางตน
ตำเรียน หมายถึง เอากลอนที่ประทับใจมาอ่านหรือเขียน
มุตโต หมายถึง กลอนสด หรือนึกไปว่าไป
23 สิงหาคม 2551 16:10 น.
วชรกานท์
ละล้าละลังนั่งจ้อง
นั่งอ่านนั่งมองในความหมาย
มิรู้เจตน์แนวทางวางเรียงราย
อันความหมายสื่อมาวางทางทีวี
ละล้าละลังนั่งคิด
ผูกจิตเจตจ้องมองวิถี
คำคมทางห่างแก่นแทนวจี
ไร้เสรีทางวิญญาณ์ให้น่าคิด
ละล้าละลังนั่งตรึก
ให้นึกเคว้งคว้างในทางสิทธิ์
เสรีภาพรวมพลพันธมิตร
วิปริตเบนกระแสอันแท้จริง
ละล้าละลังสังเวช
ขอบเขตกำหนดได้ทุกสิ่ง
ด้วยกฎหมู่กฎหมายไม่ประวิง
สิ่งแท้จริงคือหันหน้าสามัคคี
10 สิงหาคม 2551 11:04 น.
วชรกานท์
พระองค์ทรงไว้ซึ่งพระราชอำนาจ
ปกครองชาติบ้านเมืองให้เรืองรุ่ง
แผ่เดชาไตรอำนาจราชผดุง
ทรงทนุบำรุงข้าแผ่นดิน
หนึ่ง...พระราชอำนาจบริหาร
ทรงผ่าน นายกฯ ธ ถวิล
ผู้มาจากการเลือกตั้งทั้งธานินทร์
องค์ภูมินทร์โปรดเกล้าให้เรามา
สอง...พระราชอำนาจตุลาการ
ทรงผ่าน ให้การพิพากษา
โปรดเกล้าให้ประธานศาลฎีกา
เหล่าตุลาใช้ตรานพจักรี
สาม...พระราชอำนาจนิติบัญญัติ
ทรงผ่านสภารัฐตามวิถี
รัฐธรรมนูญกฎหมายบัญญัติดี
ทั้งธานีร่มเย็นนับเป็นบุญ
.............................................
ที่ไม่สุขบางคนไทยใฝ่อำนาจ
อ้างภักดิ์ราชกล่าวหาให้ว้าวุ่น
ยึดรัฐธรรมนูญหนึ่งมาตรามาเป็นทุน
ถ่วงดุลอำนาจนอกสภา
อยากเป็นใหญ่โดยไม่ผ่านการเลือกตั้ง
ไม่ยอมรับพลังเสียงมากกว่า
ดูถูกการตัดสินใจประชา
เลยคิดว่าพวกข้า...เก่งพวกเดียว
9 สิงหาคม 2551 17:38 น.
วชรกานท์
เมื่อเขาตบแก้มซ้าย
ท่านว่าให้ย้ายตบแก้มขวา
เมื่อเขาโกรธขึ้งหน้าบึ้งชา
จงยิ้มเริงร่ารับอารมณ์
นิ้วชี้เขาที่ชี้ด่าว่า
นิ้วอื่นชี้กลับมาให้สาสม
กูด่ามึงทำไมไม่ระทม
จงชื่นชมเย้ยท้าว่าด่าใคร
ก็กูด่ามึง
แสนสุดซึ้งเรื่องของมึงนั่นไฉน
ถ้าด่ากูมีเรื่องขุ่นเคืองใจ
ถ้าด่ามึงก็แล้วไปไม่ว่ากัน
เรื่องของความคับข้องจิต
การดำเนินชีวิตผิดแปรผัน
คับข้องใจแก้ได้ไม่เว้นวัน
ทำใจให้สุขสันติ์ทุกเวลา
55555555
5 สิงหาคม 2551 18:18 น.
วชรกานท์
เหล่าขุนพลกำลังผจญศึก
ด้วยความคึกคะนองในสนาม
แม่ทัพใหญ่ให้ผู้ตรวจออกติดตาม
ได้รู้ความเคลื่อนไหวของไพรี
มีแนวทางจุนเจืองบเกื้อหนุน
เดชะบุญพ่อท่านชื่นรื่นสุขี
ดั่งหยาดฝนจากฟ้าความปราณี
ชื่นฤดีพลน้อยใหญ่ได้มีแรง
แม้แสงเทียนใกล้จะดับ
ตะวันใกล้จะลับอับสีแสง
เทียนเล่มใหม่จุดไฟให้ร้อนแรง
สุรีย์เริ่มส่องแสงยามอรุณ
เมื่อท้องฟ้าสีทองผ่องอำไพ
คิดการใดทั้ง"แข็ง-เอื้อ"ช่วยเกื้อหนุน
กองทัพเล็กอาจใหญ่ได้พลทุน
นับเป็นบุญของเด็กน้อยผู้คอยรอ