17 มิถุนายน 2551 23:49 น.

ล้อลำนำ

วชรกานท์

อยากฝ่าดงพงป่าพนาสณฑ์
เพื่อดั้นด้นค้นหามารศรี
แม้นไม่ตายใคร่ประสบพบเมรี
ขอฤๅษีอย่าแปลงสาส์นเปิดอ่านมัน

ที่เธอรักเพราะแม่และแก้สาส์น
ใช่เพราะฟังคำหวานจากปากฉ้น
เป็นพระรถที่ไร้ค่าคำจำนรรจ์
เฝ้ารอวันหนีห่างให้ร้างรัก

เปิดผอบพบโมรามารศรี
ที่ใจดีมิทำให้ช้ำหนัก
พบคนไกลไม่ใฝ่มอบใจภักดิ์
เธอมีรักจันทโครพเพียงหนึงเดียว

โอ๊ะนั่นกากีที่แสนสวย
รื่นระรวยกลิ่นกายให้หวาดเสียว
นางหลงรักพรหมทัตเพียงองค์เดียว
คนธรรพ์เปลียวดวงแดได้แค่มอง

ตำนานรักผันแปรเทียบแค่ฝัน
ปัจจุบันนิยายรักน่าสยอง
วัฒนธรรมเปลี่ยนไปจากครรลอง
ยุคเงินทองแลกใคร่จากกายมี

วรรณคดีลำนำจำจรจาก
รักจำพรากจากกันตามวิถี
อินเตอร์เน็ตกลิ่นคาววีซีดี
เหลือยิ่งกว่ากากีในลำนำ				
11 มิถุนายน 2551 13:47 น.

โลกนี้ไม่แน่นอน

วชรกานท์

มีอะไรในโลกนี้ที่แน่นัก
แม้มีรักกลายเป็นชังนั่งเหงาหงอย
ญาติพี่น้องพ้องเพื่อนเกลื่อนร้าวรอย
พวกผู้น้อยผู้ใหญ่ไม่กินเส้น

มีอะไรในโลกนี้ที่แน่แท้
พระคุณแม่แน่แท้ที่แลเห็น
ครูอาจารย์ท่านพร่ำให้ทำเป็น
สุดยากเย็นความจริงใจที่ให้กัน

มีอะไรในโลกนี้ที่ไม่ช้ำ
ถูกเติมซ้ำยามว้าเหว่ให้เหหัน
อุปสรรคขวากหนามตามโรมรัน
ให้จาบัลย์ฝันสลายมลายไป

มีอะไรในโลกนี้ที่ไม่หมอง
แม้เคียงครองนานวันยังหวั่นไหว
สิ่งรุมเร้ารายวันให้หวั่นใจ
มีอะไรในโลกนี้ที่แน่นอน				
10 มิถุนายน 2551 08:19 น.

ตาสบตา

วชรกานท์

ตาสบตาคราพบประสพพักตร์
เกิดความรักกานดามารศรี
ตากลมกริ่มยิ้มหวานซ่านฤดี
งามท่าทีวจีนิ่มยิ้มละไม

สกุลหงส์ทรงศักดิ์เหนือปักษี
กุลสตรีดีพร้อมนอบน้อมไหว้
กิริยายามเยื้องย่างคลาไคล
อรทัยดั่งนกยูงสูงศักดา

เธอเดียวดายขาดชายหมายพิชิต
ไร้คู่คิดเคียงคู่อยู่เคหา
เธอเพรียบพร้อมการงานปริญญา
พี่หมายตาดวงใจไว้แอบอิง

แม้นมาเจอไม้งามยามฟ้าสาย
ขอมอบกายใจภักดิ์รักน้องหญิง
ทุกทุกคำที่พร่ำไปจากใจจริง
ขอจับจองใจหญิงสาวนครฯ				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟวชรกานท์
Lovings  วชรกานท์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟวชรกานท์
Lovings  วชรกานท์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟวชรกานท์
Lovings  วชรกานท์ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงวชรกานท์