31 ธันวาคม 2551 16:54 น.
วชรกานท์
ขอส่งท้ายปีชุลมุนวุ่นวายนัก
แยกที่รักมักที่ชังพลังสี
สามนายกสามคณะรัฐมนตรี
พูนทวีขัดแย้งคลางแคลงกัน
ด้วยสองพวกสองสีที่เป็นเหตุ
ส่งสีเหลืองผู้เรืองเดชครองเขตขันธ์
รับสีแดงแรงฤทธิ์พิชิตพลัน
สุดจาบัลย์ความสับสนพลไทย
เศรษฐกิจตกต่ำซ้ำแตกแยก
ขาดวิจารณญาณจำแนกคำปราศรัย
ต่างฝ่ายต่างอ้างประชาธิปไตย
การเมืองใหม่การเมืองเก่าให้เราฟัง
ขออำนาจคุณพระศรีมณีรัตน์
จงขจัดโพยภัยในหนหลัง
ส่งแสงทองผ่องฟ้าเสริมพลัง
ให้คนไทยร่มเย็นยั้งยิ่งยืนนาน
ตลอดปีสองพันห้าร้อยห้าสิบสอง
คิดถึงทองได้สุวรรณอันเฉิดฉาน
คิดถึงเงินได้ธนบัตรชัดชื่นบาน
คิดหางานได้อาชีพรีบเร็วไว
มีคู่ครองให้รักสมัครสมาน
มีบุตรหลานให้เรียนดีมีนิสัย
บริวารให้อยู่ในวินัย
คนเป็นโสดจงได้มีคู่ครอง
คนเป็นทอมส์จงได้พบกับดี้
คนเป็นหนี้จงได้ให้เจ้าของ
เป็นเกย์ตุ๊ดขอให้สมอารมณ์ปอง
พิการตาให้มองเห็นแก่นธรรม
พิการหูให้ได้ยินสิ้นสุดเสียง
พริ้งสำเนียงธรรมมาพาอิ่มหนำ
พิการแขนได้แขนเทียมอันเอี่ยมนำ
พิการขาอย่าระกำได้วิลแชร์
10 ธันวาคม 2551 10:52 น.
วชรกานท์
ปากเกลียดตัวว่าชั่วช้าสาไถย
มองเห็นไข่หมายใจได้ถวิล
นำมาต้มเจียวดาวกับข้าวกิน
สัมผัสลิ้นสองแฉกพาแยกทาง
เกลียดปลาไหลไอ้ตัวน่าแขยง
กินน้ำแกงเขี่ยเนื้อเอาไว้ข้าง
อิ่มอุราพาใจหายแคลงคลาง
เจ้ามัจฉาเจ้าช่างน่าเลี้ยงดู
เห็นงูเห่าเย็นหนาวน่าสงสาร
ฆ่าชาวนาเป็นตำนานน่าอดสู
ชาวนานึกว่ามันกตัญญู
จึงอุ้มชูห่มผ้าน่าเศร้าใจ
ใครใคร่คิดประโยชน์คนไม่เห็น
ใครใคร่เป็นคนเกลียดตัวมัวกินไข่
ใครใคร่เลี้ยงงูเห่าอุ้มเอาไป
ใครใคร่เกลียดปลาไหลกินน้ำแกง
5 ธันวาคม 2551 14:13 น.
วชรกานท์
นั่งบนภูมองดูหมู่พยัคฆ์
อ้างพิทักษ์มัศยาในป่าใหญ่
ยกพวกเหลืองเรืองล้นพลไกร
มีเป้าใหญ่หมายครองป้องพนา
ราชสีห์ผู้ยิ่งใหญ่ในพนาลี
มีวิธีป้องกันมัศยา
เข้าโรมรันต่อสู้พยัคฆา
ด้วยลีลาเยื้องย่างอย่างราชันย์
หลายเพลาผ่านไปให้เพลี่ยงพล้ำ
เสื่อขย้ำคอสิงห์กลิ้งเหหัน
หมู่หมาในได้โอกาสเข้าฟาดฟัน
รุมทำร้ายใกล้อาสัญเจ้าพงไพร
ราชสีห์ตัวรองออกป้องป่า
ถูกยอยกเป็นราชาในป่าใหญ่
พยัคฆามุ่งหน้ามาแต่ไกล
เข้าชิงชัยหมายให้จลาจล
หมู่พยัคฆ์เข้ายึดหลักยุทธศาสตร์
วาทะฟาดคำรามไปทุกหน
มุ่งหมายให้สีห์ราชพลาดอับจน
จึงยกพลยึดเป้าหมายให้บรรลัย
มิทันที่เสือร้ายหมายฆาตฆ่า
ไอยีน่ารุมคำรนจนตักษัย
ฝูงพยัคฆ์เริงร่าพาชอบใจ
สุขฤทัยลำพองคะนองตน
นั่งบนภูดูเสือราชสีห์
รบราวีมีแผลแน่เป็นผล
เหล่าลิงช้างกวางม้ากล้าผจญ
ระดมพลแดงร่าเต็มป่าไพร
5 ธันวาคม 2551 14:05 น.
วชรกานท์
พิศศิระจรดบทเบื้องบาท
วิไลลาศดุจชาติอาชาผยอง
เกศาคล้ำดำเงาวาวยามเฝ้ามอง
หวีเป็นร่องเรียบสนิทน่าพิศดู
หน้าผากผ่องสะอาดปราศรอยริ้ว
ไฝฝ้าสิวไป่สลักลักยิ้มหรู
ขนงโก่งโค้งเท่ากันดั่งคันธนู
จมูกโด่งดั่งชมพู่ผ่าซีกไซร้
ริมฝีปากงามผ่องผุดดุจกระจับ
รีเรียวรับระเรื่อแดงแถลงไข
ติ่งหูยานใกล้ถึงบ่าน่าเกรงใจ
ดวงเนตรใสโตดำขลับรับคิ้ววง
พิศดวงพักตร์ดุจเพ็ญแขที่แลเห็น
ลำคอยาวดูเด่นดังเช่นหงส์
ไหล่ผายถันนูนเด่นดุจบุษบง
เอววัดวงนิ้วนับสองจับมือ
สะโพกกลมงอนเล็กน้อยนะกลอยเจ้า
จากโคนขาสู่ปลายเท้ากลมเรียวซื่อ
จากท่อนแขนกลมเรียวสุดปลายมือ
ยามเดินนั่งงามระบือดุจสีดา
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟวชรกานท์
หน้าส่วนตัว
1221
