17 พฤษภาคม 2551 14:50 น.
วชรกานท์
แค่หายหน้าใช่ว่าลี้ลาลับ
โดนเข้าจับอบรมบ่มนิสัย
ผู้กำกับชาติเชื้อลูกเสือไทย
จำจากบ้านกลอนไทยไปหลายวัน
แสนคิดถึงนงนุชบุษบา
สาวเอื้องฟ้าหนึ่งนางช่างเสกสรร
อีกพี่น้องพ้องเพื่อนขอบังคมคัล
แค่เก้าวันเหมือนไกลไปเป็นปี
ดุจเดือนลับดับแสงอันแจ้งแจ่ม
ดุจจันทร์แรมว้าวแหว่งแห่งวิถี
ดุจดวงแขเลื่อนลับลงนที
ดุจสามวันจากนารีที่เปลี่ยนใจ
สาวฝั่งโขงคงไม่เปลี่ยนไปแน่
สาวแขมยืนหยัดทนรอไหว
สาวสุรินทร์เบือนหน้าระอาใจ
สาวภูไทสวยเด่นเห็นตำตา
สาวกะเหรียงคอยาวเจ้าเหนื่อยเหน็ด
สาวพึงบรเพชรเจ้าต่อว่า
สาวลำพูนอุ่นใจจำนรรจา
สาวสงขลาเงียบหายมิได้เจอ
แค่หายหน้าลาไกลใช่ไปพ้น
ยังวกวนในกงกรรมนำเสนอ
ด้วยรักในบทกลอนนอนละเมอ
จึงพร่ำเพ้อเขียนมาอย่าว่ากัน
17 พฤษภาคม 2551 13:53 น.
วชรกานท์
อัศจรรย์วันเดือนเลื่อนมาครบ
ไตรบรรจบตรงกันวันวิสาข์
วันประสูติตรัสรู้พระศาสดา
ดับสังขาร์ตรงกันเป็นวันวัตร
ขึ้นสิบห้าค่ำเดือนหกปกติ
ทรงดำริอริยจตุสัจจ์
แจกแจงทุกข์สมุทัยไว้แจ่มชัด
นิโรธจัดเป็นปลายใช้มรรคา
คล้ายกันนั้นเป็นวันทรงประสูติ
เทวทูตรับเสด็จพระนาถา
สัตตบาทก้าวย่างเยื้องบาทา
ปทุมารองรับสลับกัน
ปลายพระชนม์ประทับกุสินารา
ปัจฉิมเทศนาคุณมหันต์
พุทธบริษัทจงอย่าประมาทกัน
ใช้ชีวัน"ปมาโทมัจุโนปทัง"
6 พฤษภาคม 2551 10:19 น.
วชรกานท์
บทกวีสื่อภาษาน่าน้อมนบ
คราพักรบก่อเกิดกวีศรี
สมเด็จพระพุทธเลิศหล้าเจ้ากวี
อีกพระศรีสุนทร(ภู่)สร้างตำนาน
ครามีศึกกวีก็มิหยุด
มวลมนุษย์เสกสรรหมั่นขับขาน
ความสลวยสวยพริ้งยิ่งยืนนาน
โคลงกาพย์กานท์ต่างไปในเนื้อหา
เช่นบัดนี้ไร้เรื่องเมืองสงบ
หยุดการรบชนสุขใจได้เริงร่า
กวีเกิดก่อวิภาษณ์เป็นศาสตรา
พูนปัญญาเพิ่มความรู้สู่เยาว์ชน
คราใดบ้านเมืองมีเรื่องยุ่ง
กลอนจรุงแยบคายใจสับสน
วัฏจักรกวีไทยไม่วกวน
ขึ้นอยู่กับใจคนและเหตุการณ์
ขอวอนให้กวีไทยได้ชื่นสุข
ทั้งเก่าใหม่ไร้ทุกข์สนุกสนาน
จำเรียงถ้อยร้อยรสเฝ้าจดจาน
สร้างตำนานประวัติศาสตร์ชนชาติไทย
บทกวีสื่อภาษาให้น่าคิด
บทกวีมีชีวิตพริ้วไสว
บทกวีมีคุณอันชื่นใจ
บทกวีร้อยหทัยในบทกลอน
5 พฤษภาคม 2551 02:20 น.
วชรกานท์
ทุกทุกลมหายใจไหลเข้าออก
อยากจะบอกว่าพี่นี้ใฝ่ฝัน
ลมหายใจไหลระรินเลี้ยงชีว้น
ลมหายใจสำคัญนั้นคือเธอ
หายใจเข้าเฝ้าขอรอความรัก
หายใจออกสลักเธอเสมอ
เฝ้าใฝ่ฝันรอวันได้พบเจอ
นอนละเมอถึงเจ้าสาวสุรินทร์
ลมหายใจกล่อมกมลดลดวงจิต
อยากอยู่คู่ชิวิตดั่งถวิล
สาวขแมอย่าผลักไสจากใจจินต์
ลมหายใจไม่สิ้นคงคู่กัน
ทุกพระปรางค์ที่เห็นเป็นพยาน
จะรักเธอนานนานใช่เสกสรรค์
อีสานใต้ลมหายใจจงไปพลัน
ลมหายใจคนใต้นั้นมั่นรักจริง
4 พฤษภาคม 2551 20:03 น.
วชรกานท์
ช่อชบา แกว่งเย้ย ยั่วกุกลาบ
มาลีอาบ ยาพิษ ชีวิตหมอง
หมู่ภมร หมายดอม ผกากรอง
ละลิ่วล่อง หล่นลง บนดงดิน
มวลมาลี มีหนามน่า ขามขลาด
พฤษชาติ ยั่วยวน ชวนถวิล
ผสมเกสร อาศัย ภุมริน
เลี้ยงชีวิน อาศัย ดอกไม้บาน
มวลดอกไม้ ได้อาศัย ภุมเรศ
เป็นต้นเหตุ ให้พันธุ์ นั้นสืบสาน
บางดอกพันธุ์ บานยั่ว มิยืนนาน
ด้วยเกสร กิ่งก้าน นั้นบอบบาง
บางสายพันธุ์ ดอกมัน นั้นไม่สวย
แค่สายลม พัดระรวย ตอนฟ้าสาง
สองเกสร ผสม เพียงเบาบาง
สามารถสร้าง เมล็ดพันธุ์ โปรยพงไพร
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟวชรกานท์
หน้าส่วนตัว
948
