3 กรกฎาคม 2555 13:36 น.
วชรกานท์
การเมืองไทยใกล้ผ่านตำนานฝัน
ประชาชนฝ่าฟันอย่างมั่นหมาย
เดินขบวนประท้วงทั่วจนตัวตาย
ทั้งหญิงชายหมายได้ประชาธิปไตย
แปดสิบปีผ่านไปมิใช่น้อย
ทุกคนคอยจากเกิดสิ้นอายุขัย
เผด็จการครอบงำครอบครองไทย
ใช้ปืนใหญ่รถถังบังคับเอา
ก่อการเสร็จฉีกรัฐธรรมนูญ
เพิ่มพอกพูนอำนาจของพวกเขา
เขียนรัฐธรรมนูญใหม่ให้ไทยเรา
โดยให้ศาลแก่เถ้าเฝ้าขุมทรัพย์
ประชาชนยื่นเรื่องให้แก้ไข
รัฐธรรมนูญใหม่ทั้งฉบับ
ศาลรัฐธรรมนูญไม่ขานรับ
หมายวางกับดักทางประชาชน
จึงหวั่นให้เกิดทางสองแพร่ง
ทางหนึ่งสีแดงทุกแห่งหน
อีกทางหนึ่งกลุ่มอำนาจเก่ารวมพล
ขอปวงชนจงเลือกมรคา
16 มิถุนายน 2555 15:26 น.
วชรกานท์
ยิ่งนับวันระยะทางยิ่งห่างไกล
กำลังกายกำลังใจให้หน่วงหนัก
สู้อดทนทำไปด้วยใจรัก
จึงสมัครสู่หนทางอันห่างไกล
เดินสู่ทางแห่งหนที่ตนฝัน
ภาระงานมากครันมิเถไถ
เร่งรัดโรมรันร่วมแรงใจ
ผ่านโภยภัยชื่นใจแม้เหนื่อยกาย
ทำสิ่งให้สำเร็จให้รีบเร่ง
อย่าหวั่นเกรงความสำเร็จเสร็จลงได้
เดินสู่ฝันเมื่อสำเร็จจะสบาย
ลูกผู้ชายต้องสู้กู้สถานการณ์
โรงเรียนในฝันนั้นเป้าหมาย
ขอทุกฝ่ายร่วมรักสมัครสมาน
เด็กครูชุมชนงบประมาณ
ผู้บริหารภาคีทั้งสี่รวม
17 มีนาคม 2555 10:30 น.
วชรกานท์
ฟันขาวเงางามยามเจ้ายิ้ม
ตาพรายพริ้มอิ่มอวลชวนหลงไหล
ผมดำขลับรับผิวพรรณนั้นจับใจ
ไร้ฝ้าไฝเกลี้ยงเกลายามเฝ้ามอง
ดำแต่กายจิตใจใสสะอาด
ดูองอาจมาดแม้นอาชาผยอง
วาสนาหากใครได้ครอบครอง
มิมัวหมองหทัยใครได้ชม
รักคนดำแล้วซิมิอยากบอก
กลัวโดนหลอกให้ใจได้ขื่นขม
ได้แต่พร่ำรำพันใจระทม
ใจตรอมตรมจิตตราตรึงถึงคนดำ
คนดำจ๋าอย่าให้ใจพี่ช้ำชอก
จึงขอบอกอีกครั้งนะงามขำ
อีกสาบานว่าใจภักดิ์รักคนดำ
ทุกถ้อยคำย้ำว่ามาจากใจ
15 กุมภาพันธ์ 2555 16:25 น.
วชรกานท์
ให้หดหู่เหี่ยวใจในครานี้
ร้อยชีวีพันชีวามาตักษัย
ยาเสพติดพิษระบาดแต่เยาว์วัย
ทั้งยาไอซ์ยาบ้ามาครบครัน
ด้วยความโลภโลภาหาทรัพย์สิน
ทางหากินผิดวิสัยในเขตขันธ์
เยาวชนเป็นเหยื่อทุกเมื่อวัน
เอาชีวิตเป็นเดิมพันเพื่อเสพยา
ได้ผู้นำนายอำเภอเจอคนใหม่
มาแก้ไขให้พบทางสุขา
ถาวรรัตน์ คงแก้วคือนามา
ช่วยนำพาพระแสงให้พ้นภัย
ผู้กำกับท่านนี้ช่างดีนัก
ทุกคนรักร่วมมือมาแก้ไข
พ.ต.อ.ประชุม เรืองทอง ผ่องอำไพ
มาเป็นวิทยากรให้ได้ความรู้
ให้โรงเรียนบ้านบางรูปได้ก้าวหน้า
เขตปลอดยาเสพติดอันอดสู
เสริมสร้างภูมิคุ้มกันหมั่นแลดู
สังคมได้รับรู้ช่วยป้องกัน
5 ธันวาคม 2554 15:38 น.
วชรกานท์
จำต้องลาจากไกลไปอีกหน
บริหารคนบริหารงานการศึกษา
ยี่สิบเดือนเหมือนสิบวันผันผ่านมา
จำต้องลาสาคู(มิตรภาพที่ 195)สู่ทางไกล
ทิ้งเด็กน้อยกลอยใจไว้หนหลัง
ทิ้งเพื่อนครูผู้มีพลังอันยิ่งใหญ่
ทิ้งกรรมการสถานศึกษาที่รู้ใจ
มิทันไรต้องจากลาจากสาคู
วิสัยทัศน์ยกระดับคุณภาพ
ทุกคนทราบยกได้ไม่อดสู
ทุกครูดีนักเรียนเด่นน่าเอ็นดู
โรงเรียนหรูตั้งแต่หน้าถึงภายใน
ระดมทุนระดมทรัพย์การศึกษา
ภายภาคหน้าเสริมต่อคงสดใส
โรงเรียนดีประจำตำบลยังไม่ไกล
ฝากสุดท้ายโรงเรียนพระราชทาน
ไปโรงเรียนในฝันบ้านบางรูป
ยกเทียนธูปกราบไหว้หลาพ่อท่าน
ลูกจำลาจากไปรับใช้งาน
ขอประทานคำอวยพรก่อนอำลา
เห็นเด็กน้อยตาดำดำน้ำตาไหล
ครูผอ.จากไกลไม่เห็นหน้า
จะแวะเวียนมาเยี่ยมใหม่ผ่านไปมา
ขอกราบลาสี่ภาคีวันนี้เลย