26 เมษายน 2549 01:29 น.
วงเวียน
ฉันไม่ใช่คนดีนะเฟ้ย
ที่จะทำท่าทางเฉยๆทั้งที่รู้แก่ใจดีว่าเธอมีคนนั้นคนไหน
ไม่บ้า...แกล้งโง่ แล้วยอมให้เธอหลอก ๆ ไป
ไม่อดทนพอ ที่จะยืนอยู่ข้างเธอทั้ง ๆ ที่ใจไม่ได้มีกัน
ไม่ได้ใจกว้าง เป็นฝืนฟ้าหรือมหาสมุทร
ไม่ได้น้ำใจไม่สิ้นสุด ขนาดนั้นอ่ะ สงสัยฝัน
ไม่ใช่เด็กดี อยู่ในโอวาทสั่งอะไรก็ทำ ๆไม่ทักท้วงกัน
ถ้าอยากได้อย่างนั้นไปหาเอาแล้วกันพวกปัญญาอ่อนไง
ไม่ได้หรอก ถ้าเธอจะให้ฉันกับใครใช้คนรักร่วมกัน
ข้อเสนอพรรนั้นมันสะอิดสะเอียนจนเกินที่ฉันจะรับได้
รู้สึกว่า....มันจะเห็นแก่ตัวมากจนเกินไป
ฉันไม่ชอบอะไร ๆๆ ที่ต้องเป็นรองถึงจะได้มา
เอาเป็นว่า...ฉันทันไม่ได้ก็แล้วกัน
สรุปคือฉัน ไม่อยากแบ่งของพรรนั้นถือซะว่าให้ทานหมา
อยากจะมีใครอยากจะไปก็ไปเถอะ อย่ามามัวเสียเวลา
ฉันรับไม่ได้ฟ่ะ ก็อย่างที่บอกไว้แหละว่า ฉันไม่ใช่คนดี
รับไม่ได้ฟ่ะ
19 เมษายน 2549 15:17 น.
วงเวียน
ไม่มีอะไรหรอกไม่มีอะไรเลย
ฉันแค่อยากให้เราลงเอยจบกันแค่นั้น
เราก็เป็นแค่ "คนรักกัน"
ที่เข้ามา "อยู่ด้วยกัน" ตอนเธอกับฉัน "เหงาใจ"
เราต่างคนต่างก็ "คบ เพื่อฆ่าเวลา"
รอคนที่ดีว่า รอคนที่เข้ากันได้
แล้ววันหนึ่ง ก็แค่ เดินจากกันไป
ไกลหัวใจมากมาย ไม่ถึงตาย เจ็บนิดเดียว
มันก็คงเป็นแค่ ความรู้สึกจอมปลอมเท่านั้น
ไม่ได้คิดจะผูกพัน หรือข้องเกี่ยว
แต่มันก็ยังดีกว่า อยู่ตัวคนเดียว
ไม่มีใครมาแลเหลียว ไม่มีใครมาสนใจ
สุดท้ายก็แค่ จบกัน
ไม่มีอะไรมากกว่านั้น ไม่เห็นต้องหวั่นไหว
รักหรือ.....ไม่ว่าจะใช้กับใคร
สุดท้าย...ก็หมดลงไป ไม่เหลืออะไร ฉันไม่แคร์
ฉันเป็นแค่...คนเห็นแก่ตัว
17 เมษายน 2549 23:27 น.
วงเวียน
อาจดูว่าเฉยชา
ที่ไม่เห็นรอยน้ำตา ที่ไม่ร้องไห้
ก็ไม่รู้จะร้องไปให้มันได้อ่ะไร
น้ำตาไหลออกมามากมายสักแค่ไหน เธอก็ไม่เปลี่ยนใจอยู่ดี
ไม่ใช่ว่าฉัน ไม่เสียใจ
น้ำตามันก็มีไหล แต่อยู่ข้างในใจนี้
อย่ามองเลย อย่าต้องการรู้เลยคนดี
รีบ ๆ ไปกับเขาเสียที อย่าอยู่ตรงนี้นาน ๆมันปวดใจ
กับคนที่ เป็นที่รัก...คนหนึ่ง
คืนวันเก่า ๆ ยังคงมีให้คิดถึง ให้หวั่นไหว
ความรักที่มี ก็ยังอยู่ตรงนี้ เต็มอยู่ในหัวใจ
ไม่เคยลดน้อยลงไป เลยสักวัน
แต่จะให้ฉันร้องไห้ ไปเพื่ออะไร
หรือน้ำตา มันทำให้เธอยังคงรักฉัน
อยากไปก็ไป ไม่อยากทำให้ลำบากใจ ไม่อยากบังคับหัวใจกัน
ก็แค่ขอให้เธอรักเขามากกว่ากัน อย่าทำให้เขาเสียใจแล้วกัน ฉันไม่เป็นไร
รักเขาให้มากกว่ากัน ฉันไม่เป็นไร
4 เมษายน 2549 00:00 น.
วงเวียน
อย่า...เอาคำว่ารักมาอ้าง
เมื่อสายตาที่เธอมองมาอ้างว้างอย่างนั้น
รู้ดี ไม่มีเหลือแล้วสำหรับความสำคัญ
เธอต้องการแค่คนนั้น คนปลอบใจ
อย่า...ทำเหมือนว่าเธอเป็นห่วง
ทั้งที่สิ่งที่เธอหลอกลวงไม่มีทางเป็นจริงได้
อยู่ข้างกาย...แล้วไหนล่ะหัวใจ
เธอก็แค่หวง...เห็นฉันเป็นของตายของเธอ
ฉันไม่ต้องการรับฟัง...เสียงใด
ซึ่งอาจทำให้ใจพลั้งเผลอ
กลับไปเถอะพร้อมคำพร่ำเพ้อ
เก็บมันเอาไว้ที่เธออย่างนั้นแหละดี
ไม่ต้องแบ่งเศษจากใครมาให้ฉัน
ของไร้ค่าพรรนั้น...ไม่รับมาให้เสียศักดิ์ศรี
เธอเองก็ไร้ยางอายสิ้นดี
สำนึกในใจหน่อยสิ ว่าตอนนี้เราไม่ได้รักกัน
สำนึกหน่อย