18 ตุลาคม 2549 09:55 น.
วงเวียน
อยาก...ให้เวลาหยุดลงตรงนี้
ทั้งที่รู้ดีว่ามันเป็นไปไม่ได้
สมมติ ถ้า หรือคำว่าอะไร
คงไม่สามารถหยุดมันได้เวลา
อยาก...ให้เธออยู่ตรงนี้
ทั้งที่รู้ดียังไงเธอก็ไม่กลับมาหา
ขอร้อง อ้อนวอน ยังไงหรือร้องไห้มีน้ำตา
เธอก็ไม่กลับมา...รักกัน
เหลือเพียงแค่ฉันที่อยู่ตรงนี้
ทั้งที่รู้ดี่วาไม่มีอะไรดีขึ้นกว่านั้น
รอคอยเนิ่นนานแค่ไหนก็ไม่มีวัน
ย้อนเวลาให้เธอกลับมาหาฉันคนที่ยังยึดมั่นกับอดีตไม่เปลี่ยนแปลง
ยึดมั่น
16 ตุลาคม 2549 00:55 น.
วงเวียน
หรือว่าต้องการเพียงความสะใจ
ความรักอะไร ไม่ได้คิดไม้ได้หวัง
ไม่ได้คิดว่าต้องรักใครจริงจัง
เป็นแค่พลั้งเผลอ แล้วเธอก็ลืม ๆ มันไป
ที่แท้เธอก็เป็นแค่...ไร้วิญญาณ
ไม่มีความสงสาร ไม่เคยรักใครคนไหน
ร่างกายที่ดูดี แต่ไม่มีวี่แววของหัวใจ
ความรู้สึกรู้สาเป็นเช่นไร คงไม่รับรู้มัน
อย่าคิดว่าคนอื่นเป็นเหมือน ๆ กับเธอ
มีความรักให้ทุกคนเสมอ ไม่ว่าหน้าไหนทั้งนั้น
ไม่จำเป็นต้องมีหัวใจไม่ต้องผูกพัน
มีหัวใจแค่ไว้สูบฉีดเลือดไปวัน ๆ ทำมากกว่านั้นแล้วมันจะตายไว
แตกต่างกับเธอมากมายสำหรับฉัน
ถึงแม้จะรู้ว่าเธอไม่รักกันไม่เห็นค่าสิ่งที่ฉันทำให้
ก็ยังคิดจะรัก ยังอยากจะคิดถึง ยังผูกพันยังอยากจะให้ไป
อย่างน้อย ๆ ฉันก็ยังมีหัวใจ
แม้วิญญาณจะแตกสลายเพราะเธอไม่เคยรักกัน
4 ตุลาคม 2549 11:46 น.
วงเวียน
ทั้งที่หัวใจรู้ดีว่าเธอไม่ได้มีความรักให้กัน
แต่ก็ยังรั้นที่จะรักเธออยู่อย่างกับคนบ้า
ทั้งที่รู้ส่งข้อความไปยังไงเธอก็ไม่ส่งมันกลับมา
ก็ยังจะกล้า ยังหน้าด้านทำ
ทั้งที่รู้ว่าโทรไปเธอคงไม่รับสาย
แต่ยังจะใจง่ายโทรมันเข้าไปทุกวันซ้ำq
ทั้งที่รู้ว่าหัวใจเธอมีฉันแล้วในความทรงจำ
หัวใจที่ถูกตอกย้ำจนช้ำ ก็ยังไม่รักดี
เกลียดตัวเองยิ่งนัก
เขาไม่รักยัง ห่วงใยเขาอยู่อย่างนี้
ทั้ง ๆ ที่คนที่สมควรจะเกลียดคือเธอคนไม่รักดี
แต่หัวใจที่มียังรักเธออยู่อย่างนี้ ไม่มีวันเกลียดเธอได้ลง
อยาก...เกลียด...จริง ๆ