26 กรกฎาคม 2548 20:41 น.

กะว่าจะมา....ง้อ (-- --) (_ _) (-- --) นะ

กะว่าจะมาง้อ...สักหน่อย  จะได้ดีกันไว ๆ 
แต่เธอดันกลับทำไม่สนใจ....ทำได้ยังไงซะงั้น
เสียใจมามากพอแล้วนะ   ที่เราทะเลาะกัน
แต่ดูสิวันนี้เธอไม่แคร์ฉัน...เสียใจขึ้นอีกเป็นพันเท่าคูณทวี




หรืออยาก....จะเลิกกันมากนัก
ถึงนั่งทื่อทำตัวเป็นเสาหลักไม่มีความรู้สึกแบบนี้
 ถามคำก็ไม่ตอบสักคำตกลงจะเอายังไงล่ะคนดี
ปวดหัวแล้วนะตอนนี้  งงว่าจะมีลูกไม้อะไร




หรือมีคนอื่นที่สำคัญกว่า
งั้นก็รีบ ๆ บอกมาอย่าทำเฉไฉ
จะรัก...จะคบ...ไม่รักจะเลิก...พูดมาว่าเธอจะเอายังไง
ฉันจะได้ตัดใจ  จะได้รีบไป  ไม่มาให้เกะกะลูกตา





กะว่าจะมาง้อ...สักหน่อย  จะได้ดีกันไว ๆ 
แต่เฮ้อ....คงต้องทำใจกันล่ะทีนี้...ฉันคิดว่า
แค่ทะเลาะกันก็ร้องไห้จนช้ำไปหมดแล้ว...หน้าตา
แต่ก็เอาเถอะถ้าอยากจะเลิกลา...ก็บอกมาฉันจะได้รีบไป
(นอนร้องไห้อีกที)



กะว่าจะมา....ง้อ  (-- --)  (_ _)  (-- --)  นะ

736

love

comment

16 กรกฎาคม 2548 23:58 น.

ทำไมต้องเสียใจ หุหุ

วงเวียน

มันมีเหตุผลอะไรที่ฉันจะต้องร้องไห้
ในเมื่อคนไม่รักดีอย่างเธอจะเดินออกไปจากชีวิตฉัน
สมควรร้องไชโยด้วยซ้ำที่เธอทิ้งกัน
แถมด้วยอีกคำขอบคุณเป็นพัน ๆ ตื้นตันไม่รู้จะบอกยังไง

ฉันต้องเสียใจด้วยเหรอ
กับการจากไปของเธอทิ้งให้ให้ฉันอ้างว้างเปล่าไร้
ฉันอยากไปฉลองความโสดที่ได้รับมาจะตายไป
ที่เอาแค่หัวเราะดีใจอยู่ข้างใน ช่วยรักษาหน้าให้เธอไงคนดี

ฉันไม่เศร้าหรอกนะ บอกให้รู้
วันที่เธออยู่กับฉันมันน่าเศร้ากว่านี้
อยู่คนเดียวแล้วเหงา ดีกว่าอยู่กับคนไม่รักดี
อยู่กับคนที่ทำให้เสียใจไม่เว้นแต่ละวัน

ที่ผ่านมากี่ครั้ง ที่ฉันขอไป
แต่เธอไม่เคยให้อิสระ ไม่เคยยินยอมให้ฉัน
วันนี้สมใจ...ยินดีมากมายที่เธอจะไปจากกัน
เชิญ....ออกไปจากชีวิตฉัน แล้วก็ไม่ต้องคิดถึงกัน...ไม่ต้องกลับมา

ทำไมต้องเสียใจ หุหุ

1390

love

comment

16 กรกฎาคม 2548 17:08 น.

เหตุผล

วงเวียน

ถามว่ารักแค่ไหน
ฉันให้คำตอบไม่ได้หรอกคำถามน้น
ถาม..เหตุผลทำไมต้องรักกัน
ก็มันไม่มีอะไรมาอธิบายคำนั้น จะตอบมันยังไง

แล้วเมื่อไหร่จะเลิกรัก
คงไม่ใช่วันที่เธอผลักไส
ถึงแม้....ว่าเธอหมดใจ ไล่ฉันไป
ความรู้สึกที่หัวใจ....ก็ยังคงไว้ว่ารักเธอ

แต่วันนี้เหตผลที่ฉันต้องจากไป
เพราะความรักที่ให้เธอมาเสมอ
มันไม่เคยมีคุณค่า ไม่เคยอยู่ในสายตาเธอ
และที่เธอรักฉันเพราะแค่เผลอ หัวใจ

แต่ไม่ใช่ว่าแนจะเลิกรัก
ความรู้สึกที่มียังแน่นหนัก ยังรักเธอมากมายเพียงไหน
ก็ยังจะรัก....ถึงแม้จะต้องจากไป
ความรู้สึกลึก ๆ ยังเป็นเธอที่อยู่ในใจเสมอมา

เหตุผล

949

love

comment

16 กรกฎาคม 2548 16:35 น.

ฉันท้อ...และขอลา

วงเวียน

ฉันท้อ...และขอลา
กับสิ่งที่ได้รับมา...มันเกินจะรับไหว
เรารักกัน...ช่วงเวลา 3 ปีฉันได้อะไร
นอกจากความเสียใจ นอกจากเสียน้ำตา

ฉันรัก...และรักมาก
แต่สิ่งที่ได้รับจากเธอ มันไม่มีเลย คุณค่า
เจ็บซ้ำๆ ย้ำรอยเดิมเรื่อยมา
ไม่เคยเลย ที่เธอจะรักษาน้ำใจกัน

ฉันให้...ให้เธอทุกสิ่ง
แต่เธอก็ยังทิ้งความหวังดีเหล่านั้น
มีใคร...ทำร้ายจิตใจกันไม่เว้นวัน
แล้วก็กลับมาขอโทษกัน....เมื่อเขาคนนั้นทิ้งไป

ฉันท้อ...และขอลา
ความรักที่เธอให้มา....มันเกินกว่าที่ฉันจะรับไหว
หมดไฟแล้ว....ความอดทนที่มีก็ใช้หมดไป
เหลือเพียงแต่หัวใจ ถึงแม้รักเธอแค่ไหน เห็นทีว่าต้องจากไปอยู่ดี

ฉันท้อ...และขอลา