26 เมษายน 2548 21:27 น.
วงเวียน
เจ้านก เจ้าจะผก โผบินไกล
เจ้าจะไป ที่ใด ในแห่งหน
เจ้าจะต้าน ลมหนาว หนาวกมล
เจ้าจะค้น ค้นหา วิมานนอน
ปากกาดอกไม้ (2)
เจ้านก เจ้าจะ โผผกผิน
สู่แดนดิน ถิ่นร้าว หนาวหรือร้อน
กับมาเถิด สู่แดนเกิด และรังนอน
โปรดคืนคอน ย้อนมาอยู่ สู่รังเดิม
วงเวียน เจ้าค่ะ
คืนรังเดิม
25 เมษายน 2548 20:08 น.
วงเวียน
มันจะสายเกินไปไหม?
กับสิ่งที่จะพูดออกไป...ในวันนี้
พูด....อย่างเปิดเผย หัวใจที่มี
พูดความรู้สึกดี ๆ ที่อยู่ในหัวใจ
ขอบคุณนะ.....สำหรับวันเวลาที่ผ่าน
ขอบคุณนะ.....ความห่วงหาในวันวานที่มีให้
ขอบคุณนะ.....ความรู้สึกดี ๆ ที่อยู่ในใจ
ขอบคุณนะ.....ที่เห็นฉันเป็นใครที่เธอให้ความสำคัญ
ขอโทษนะ....ถ้าฉันงี่เง่าไปบ้าง
ขอโทษนะ....ที่ระยะทางทำให้ฉันไหวหวั่น
ขอโทษนะ....ที่ไม่เคยเชื่อใจเธอในสักวัน
ขอโทษนะ....ที่ฉันบอกออกไป ให้เราเลิกลา
มันจะสาย...เกินไปไหม?
กับสิ่งที่ฉันจะร้องขอในวันที่อ่อนล้า
อยู่คนเดียวไม่มีเธอข้างกาย.....รู้ไหมฉันมีน้ำตา
ขอโทษนะ....อยากให้เธอกลับมารักกันเหมือนเคย
มันจะสาย.....เกินไปไหม
24 เมษายน 2548 20:44 น.
วงเวียน
รู้ตัวน่า......ว่าไม่มีสิทธิ์
เป็นแค่คนประจำวันอาทิตย์เท่านั้น
ที่เหลืออื่น ๆ ก็แจกจ่าย ให้ใครต่อใครกัน
คนละวัน...คนละวัน...เจ็ดคน เจ็ดวันพอดี
แต่.....แค่อยากโทรหา...
ถึงไม่เห็นหน้า.....ก็อยากจะฟังเสียงนี่
ใครถามก็บอกเขาไป....นะคนดี
ว่าฉันคนนี้เป็นแค่เพื่อนคนนึง
ฉันจะเป็นอะไร...หรือใคร
ก็ได้หัวใจของเธอไม่ถึงครึ่ง
แต่......ไม่เห็นต้องทำปั้นปึง
แบ่งเวลาให้ฉัน นิดนึง.....นะคนดี
รู้ตัวน่า....ว่าเป็นคนประจำวันอาทิคย์
ก็แค่อยากมีสิทธิ์โทรหาเธอเท่านั้น....
จะให้ฉันเป็นอะไร...หรือใครก็ไม่ว่ากัน
ขอแค่เพียงเธอยังมีฉัน...จะให้ประจำวันไหนก็ยอม
รู้ตัวดี....ไม่มีสิทธิ์
23 เมษายน 2548 18:44 น.
วงเวียน
มันก็ไม่แปลกอะไร
ที่เธอไม่ต้องการจะไปจากฉัน
คนที่ไม่ได้เหลือหัวใจไว้ให้กัน
แต่มีความผูกพัน.....มากมาย
ความรักที่เคยมี....ให้มา
ไม่เคยคิดว่าจะสูญสลาย
แต่แล้วก็เหี่ยวเฉา แห้งเหือด...ตาย
หาความหมายใด ใด ไม่มี
! = ! = ! = ! = ! = ! = ! = ! = ! = ! = ! = ! = !
แต่มันก็ไม่แปลกอะไร
ที่ฉันยังอยู่ได้...ตรงนี้
คำรักสักคำไม่เรียกร้องหรอกคนดี
ในวันที่เธอมีใคร....ให้รักมากกว่ากัน
ยอมแกล้งโง่...แกล้งเซ่อ...แกล้งบ้า
เพื่อรักษาวันเวลาที่เธอจะอยู่กับฉัน
ในเมื่อเธอยังจำยอมจำใจหลอกลวงกัน
ฉันก็จะพร้อมรับความปรารถนาดีนั้นกลับมา
! = ! = ! = ! = ! = ! = ! = ! = ! = ! = ! = ! = !
มันก็ไม่แปลกอะไร
ที่เธอไม่ต้องการไปจากฉัน.....ทำความผูกพันให้ไร้ค่า
และมันก็ไม่แปลกอะไรที่จะยอมปิดหูปิดตา
ยอมรับความรักความผูกพันที่เธอให้มา..แม้รู้ว่าหลอกลวงกัน
อยู่ตรงนี้...ที่ ที่ มีเธอ
23 เมษายน 2548 00:01 น.
วงเวียน
ฉันเรียกร้องเธอมากไปใช่ไหม?
ที่อยากให้เธอโทรมาหากันบ้าง
อาทิตย์ละครั้ง ดูเหมือนว่าจะไม่มีทาง
เวลาโทรหาเธอก็อ้าง....ติดธุระทุกทีไป
แค่อยากให้เรา....ใกล้กันบ้างสักนิด
แม้กายไม่ใกล้ชิด ก็ขอแต่ใจได้ไหม
ขอได้ยินเสียงนักนิดหน่อย เพื่อเป็นกำลังใจ
หรืออวยพร --ฝันดี--ก่อนนอนได้ไหม? ทำให้กัน
แต่ดูเหมือนเธอไม่มีเวลา
แม้กระทั่งส่งข้อความไปหา ก็ยังไม่ส่งกลับมาหาฉัน
ไม่รู้....ว่าเปิดอ่านหรือเปล่าหรือกดลบทิ้งมัน
ทั้งที่ยังไม่ได้อ่านข้อความนั้น...ว่าส่งไปเช่นไร
น้อยใจนะ....อยากบอกให้เธอรู้
แต่เธอคงไม่อยากดูแล ไม่ว่ากรณีไหน ๆ
หมดใจ มีคนอื่น งานยุ่งเกินไป
หรือเพราะฉัน หวั่นไหว คิดมาก ไปคนเดียว
คิดมาก......