27 ธันวาคม 2548 00:13 น.

ถามใจ...

วงเวียน

ลองถามใจเธอดูสิว่าจะเอายังไง
จะเลือกเขาคนใหม่หรือจะเลือกฉัน
ไม่ต้องนึกถึงหรอกนะความผูกพัน
วัดกันที่ความรักจากเธอนั้นมอบให้ใคร


หากบังเอิญมีให้เขามากกว่า
ก็บอกกันมาฉันน่ะรับไหว
ก็แค่ทำใจยอมรับแล้วเดินจากไป
ทิ้งทุกอย่างให้เปล่าไร้  ทิ้งหัวใจที่เคยมีให้กัน


แต่ถ้าเกิดรักฉันมากกว่า
ก็แค่หันกลับมาแล้วกอดฉัน
แล้วก็หันกลับไป   จูงมือเขาเดินไปจากกัน
รักเขาให้ได้มากกว่าฉัน...เรื่องระหว่างเรานั้นฉันขอจบเอง



ถามใจ...				
27 ธันวาคม 2548 00:08 น.

เวลา.....เป็น?

วงเวียน

เวลา...มีแต่คนพูดถึง
"ขอเวลานิดนึงในการแก้ไข"
"จะลืมเขาไม่รู้ใช้เวลาเท่าไร"
"จะคบกับใครต้องใช้เวลาศึกษามัน"




เหมือนว่าจะดีนะ...เวลา
แต่มันก็แค่พูดมาปลอบใจเท่านั้น
เดี๋ยวเวลาจะทำนู้น  พิสูจน์นี่ให้รอมัน
ไม่นานวัน...ทุกสิ่งนั้นจะค่อย ๆ ดีขึ้นสมดังใจ




แต่สำหรับฉัน  ทุกวันก็เหมือนเดิม
ไม่มีอะไรเพิ่มเติม  ไม่มีอะไรขาดหายตรงไหน
ไม่ว่าวันเวลาจะผ่านมาและผ่านไปนานเท่าไร
ก็ไม่ได้ช่วยเยียวยาอะไร  ให้หัวใจดีขึ้นมา




สุดท้ายเวลาก็แค่คำอ้าง
ไม่เห็นจะทำทุกอย่างให้ดีขึ้นอย่างที่ว่า...
ยิ่งนานกลับยิ่งตอกย้ำ  กลับยิ่งทำให้มีน้ำตา
อย่างดีก็แค่หมุนกลับไปกลับมา...แค่ทำให้ฉันรู้ว่า
"เจ็บมานานเท่าไร"





เวลา.....เป็น?				
15 ธันวาคม 2548 20:45 น.

.....ฉันหายไป.....

วงเวียน

เธอเองคงไม่สังเกตุเห็นอะไร
ในวันที่หัวใจฉันอ่อนล้า
มันอาจจะฟ้องออกมาบ้างทางแววตา
แต่เธอจะเข้าใจอะไรล่ะ  ในเมื่อสายตาเธอไม่ได้มองกัน


หัวใจเธอหายไป  ฉันรู้สึก
และลึก ๆ ก็ทำให้ฉันใจสั่น
แต่จะทำอะไรได้นอกจากแค่รับรู้มัน
โดยไม่รู้ว่าทางแก้นั้น...ต้องทำอย่างไร


เธอไม่เคยรับรู้ว่าฉันอ่อนล้า
สองตาก็หม่นไม่มีแววสดใส
หัวใจก็หมด  ศรัทธาที่จะรักเธอต่ไป
เธอเองคงไม่รับรู้อะไรกับคนที่ไม่มีความหมายในแววตา


เธอเองคงไม่สังเกตุเห็นอะไร
ถ้าฉันจะหายไป..พร้อมใจที่อ่อนล้า
ในวันที่เธอเองมีความสุขดีกับคนที่ผ่านข้ามา
คนที่หมดค่าไม่อยู่ในแววตา  เธอคงไม่รับรู้ว่าจากไป


				
10 ธันวาคม 2548 00:00 น.

ค่าเท่ากัน

วงเวียน

อยู่ใกล้หรือไกล  ก็เท่านั้น
เธอก็ยังคงไม่รักฉันเหมือนเดิมอย่างนี้
หมื่นพันล้านแปดความหวังดี
ก็ยังไม่เคยมีคุณค่าต่อจิตใจ




หรือเธอเอง  ไม่มีความรู้สึกรู้สา
จึงไม่เคยมองมาเห็นสิ่งที่ให้
ความรักความห่วงหาและความห่วงใย
บอกหน่อยได้ไหม?  น้อยไปหรือไรที่ให้กัน




อยู่ห่าง...เธอก็หาย
กายไกลเช่นไร   ใจก็ไกลเช่นนั้น
ระยะทางไม่เคยทำให้เธอคิดถึงโทรหา  หรืออยากเจอกัน
ระยะใจถูกขวางกั้นและแปรผันตามความไกล




อยู่ใกล้...เธอก็หงอย
ปล่อยให้ฉันเพ้อคลั่งและหวั่นไหว
สบตากัน  จับมือ  เดินเคียงคู่กันไป
แต่ระยะใจกลับถูกกั้นไว้ด้วยแววตา




อยู่ใกล้หรือห่างไกลก็เท่านั้น
มีหรือไม่มีฉันเธอก็ไม่เคยรู้สึกรู้สา
รักกัน  มีใจให้  หรือว่าจากไปเลิกลา
ฐานะอะไรที่ฉันได้มา...ก้ไม่เคยอยู่ในสายตา...ค่ามันเท่ากัน


ค่าเท่ากัน				
9 ธันวาคม 2548 23:33 น.

ตาสว่าง.....มามาดโหดอ่ะ

วงเวียน

จะเอายังไง  ว่ามา  ว่ามา
หมดรักก็พูดจา  พอจะเข้าใจในความหมาย
ทำตัวให้มันอก สามศอกหน่อย  ให้สมกับความเป็นชาย
ไม่ใช่โกหกหน้าตายพูดไม่ได้...ความจริง




ฉันล่ะเบื่อและโครตเซ็ง
กับผู้ชายเส็งเคร็งเก่งแต่กลอกกลิ้ง
จับไม่ได้  ไล่ไม่ทัน  ทำตัวไวปานลิง
เอาแต่ได้เข้าตัวทุกสิ่ง  ไม่เคยสนความจริงว่าจะเป็นยังไง




ไอ้ฉันก็หลงเชื่อน้ำยามาตั้งนาน
ว่าฟ้าคงประทานเนื้อคู่ที่ดีมาให้
ที่แท้ก็กระดูกควาย  เอามาแขวนคอให้หนักใจ
กว่าจะตาสว่างได้  ก็เกือบเสียน้ำตาให้คนเลว



ตาสว่าง.....มามาดโหดอ่ะ				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟวงเวียน
Lovings  วงเวียน เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟวงเวียน
Lovings  วงเวียน เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟวงเวียน
Lovings  วงเวียน เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงวงเวียน