10 พฤษภาคม 2547 21:20 น.
วงเวียน
ฉันเป็นโรคขี้กลัว
ติดตัวมาตั้งแต่เกิด
แต่เวลาที่ฉันเฮิร์ท
อะไรจะเกิดก็ให้เกิดไป
ฉันเป็นคนขี้แง
จะว่าอ่อนแอแต่ก็ไม่ใช่
ถ้ามีคนมาท้าให้ทำอะไร
ฉันก็ลุยได้ทุก ๆ ที
วันนี้ก็เหมือนกัน
ความรักที่มีให้เธอมาล้นวันนี้
เริ่มเฮิร์ทเพื่อนเริ่มท้าก็หลุดโลกเลยกล้าเดินไปหาคนดี
ตะโกนดัง ๆ ต่อหน้าเธอซักดี รักเธอจังเลย
10 พฤษภาคม 2547 19:14 น.
วงเวียน
ยอดไม้ไหวพลิ้ว...ด้วยลมหนาว
ดวงดาวสกาวใส...ที่ปลายฟ้า
น้ำค้างวางกาย...ยอดหญ้าคา
จันทร์ทราสว่างไสว...ให้ไอกาย
อายดินมีกลิ่น...อบอุ่น
ดอกนุ่นลอยเค้วง...ปลิวหาย
ยามรัก......สุดซึ้งตรึงกาย
มินานวาย......หมดรักระทมใจ
9 พฤษภาคม 2547 21:38 น.
วงเวียน
กี่ครั้งที่ถาม
แต่คำตอบกลับให้ความหวั่นไหว
กี่ครั้งแล้วที่โรยล้าอ่อนใจ
กับคำตอบที่ได้หาความหมายไม่มี
กี่ครั้งที่เห็น
เธอทำชาเย็นกับฉันคนนี้
จะต้องร้องไห้อีกกี่ครั้งเธอถึงใยดี
จะต้องเจ็บอีกกี่ทีเธอถึงจะพอใจ
เธอมีฉันหรือเปล่าไม่รู้
แต่ฉันมีเธออยู่ไม่ว่าที่ไหน
ืทุ่มทุกอย่างความรักความห่วงหาให้ไป
แต่ที่ได้มาคือความหวั่นไหวและรอยน้ำตา
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟวงเวียน
หน้าส่วนตัว
1274
